Znaki życia. Tom II - książki autorzy - Wydawnictwo Psychoskok
Kategorie produktów
Wydawnictwo PSYCHOSKOKWydawnictwo PsychoskokPowieściZnaki życia. Tom II

39,90  31,90 

Znaki życia. Tom II

Kategoria:

Kontynuacja pasjonującej powieść obyczajowej o relacjach damsko-męskich i nie tylko.

Pierwsza część przedstawiła czytelnikom losy zmagającej się z uzależnieniem Malwiny, próbującej pokonać niepokojące objawy bólowe Sylwii oraz zapracowanej Wiktorii, która prócz prowadzenia domu i małego gospodarstwa ma na głowie naukę, córkę i niedojrzałego do dorosłej relacji partnera.

Trzy kobiety, trzy różne osobowości i historie. Okazuje się jednak, że tak naprawdę los tych kobiet splata wspólną nicią poczucie osamotnienia w związku i pewien niuans…

Waga 200 g
Autor

Wioletta Milewska

Format

148×210

Ilość stron

333

ISBN

978-83-7900-726-4

Oprawa

miękka

  • 5 out of 5

    Marta W.

    Odważnie napisana powieść bez tematów tabu. Dla miłośników silnych wrażeń pojawiają się dreszcze emocji, a nawet wątki mistyczne.

  • 5 out of 5

    Milena

    Malwina i Błażej są małżeństwem z niemal dwudziestoletnim stażem. Ich związek stanął pod znakiem zapytania, już przed dziewięcioma laty, gdy Malwina zdała sobie sprawę z uzależnienia, w które oboje zabrnęli. Mężczyzna nie chce słyszeć o terapii, więc Malwina podejmuje walkę o ocalenie związku w pojedynkę. Żadne z nich nie ma pojęcia, jak zawiłe są meandry nałogu, i jak bardzo są już w nim pogrążeni.

    Sylwia jest nauczycielką. Wiedzie spokojne życie u boku męża. Nie podejrzewa, że powód jego częstych wyjazdów za granicę jest inny, niż sądzi. Kiedy Marian nie odbiera telefonów, kobieta postanawia sprawdzić przyczynę jego milczenia. To, co odkrywa przerasta jej najśmielsze oczekiwania. Okazuje się, że mężczyzna wiedzie podwójne życie.

    Dwudziestodziewięcioletnia Wiktoria ciężko pracuje, by utrzymać dom, uczy się i zajmuje gospodarstwem. Ma córkę i jest związana z Ksawerym, którego przywiązanie do rodziny pochodzenia sprawia, że jeszcze nie jest gotowy na dojrzały związek z kobietą. Przeprowadzka Tomka i Agaty zapowiada odciążenie Wiktorii w obowiązkach. Niemal natychmiast kobieta uświadamia sobie, że jej oczekiwania wobec współlokatorów minęły się z rzeczywistością.

    Malwina zdaje sobie sprawę, że jej odkrycia są podyktowane zdolnościami, o jakie siebie nie podejrzewała. Wkrótce pomaga rozwikłać zagadkę kradzieży, które dotknęły Wiktorię i Sylwię. Równolegle pracuje nad odpowiedzią na pytania o przyczynę uzależnienia. Gdy staje się ona oczywista, dochodzi do tragicznego wydarzenia. Wydaje się że kobieta wyjdzie z opresji bez szwanku, jednak dziwny zbieg okoliczności sprawia, że zgłoszenie zostaje zignorowane. Będąc głównym świadkiem w dochodzeniu, Malwina orientuje się, że postępowanie jest prowadzone tak, by sprawę uciszyć.

    Trzymająca w napięciu powieść o relacjach damsko-męskich i nie tylko. Każdy znajdzie tu coś dla siebie.

  • 4 out of 5

    Justyna (Qultura słowa)

    Brutalna rzeczywistość
    Człowiek jest zdumiewającym konstruktem, a jego fenomen potwierdzi niejeden psycholog. Jesteśmy zdolni do miłości i do nienawiści, potrafimy uszczęśliwiać, ale też krzywdzić – w tym krzywdzić samego siebie. Bardzo często bowiem nasz mózg zadowala się wyborem życiowych ścieżek, które zostały nam wpojone, a są dla nas niezwykle krzywdzące. Mimowolnie idziemy na skróty, sięgając do utartych schematów zachowań, nawet wówczas, kiedy widzimy ich nieskuteczność. Najczęściej powtarzamy błędy, które zostały nam zakodowane już w dzieciństwie, nie dostrzegając nawet pułapek, jakie na siebie zastawiamy.
    Czy tak właśnie robią bohaterki książki „Znaki życia”, autorstwa Wioletty Milewskiej? Opublikowana nakładem Wydawnictwa Psychoskok książka jest jedną z tych pozycji, które brutalnie sprowadzają nas na ziemię, które pokazują życie, o jakim nie chcemy słyszeć i wybory, których sami nie chcemy dokonywać. Ale dokonujemy, dlatego lektura takich książek jest bolesna, bardzo często bowiem mamy wrażenie, że czytamy swoją historię. Dwutomowa opowieść o Malwinie, Sylwii i Wiktorii to książka w której nie ma tematów tabu – znajdziemy tu uzależnienie od seksu, zdradę, ciemiężenie, niesprawiedliwość, a także szereg stereotypów, które do dziś są wpisane w atmosferę małych miejscowości. Przyjemność w lekturze drugiego tomu znajdą szczególnie te osoby, które spotkały już wcześniej owe bohaterki. Jednak ci czytelnicy, dla których będzie to pierwsze spotkanie z mieszkankami mazurskiej wsi, również bez problemu podążać będą za akcją, która u Milewskiej toczy się leniwie, a jednocześnie niezwykle emocjonalnie.
    Sylwia wciąż cierpi na dokuczliwe bóle głowy, których nie uśmierzają już nawet tabletki. W tym cierpieniu jest sama, bowiem jej mąż wyjechał poza granice kraju i kobieta powoli traci z nim kontakt – małżonkowie oddalają się od siebie. Dlatego też Sylwia decyduje się odwiedzić męża w Sztokholmie, nie wyobrażając sobie nawet, jak daleko idące konsekwencje będzie miała ta wizyta. Jednak nic nie jest bardziej przerażające od diagnozy lekarskiej…
    Malwina wciąż próbuje walczyć z uzależnieniem męża od seksu, ale on nie chce nawet współpracować. Coraz częściej znika na długie godziny, coraz częściej też wraca wspomnieniami do przeszłości, do czasów, kiedy w rodzinnym domu sam przeszedł piekło na ziemi. Wydaje się, że Malwina cierpieć ma za nienawiść Błażeja do matki, ale również za przekonanie wyniesione z domu, że kobieta ma w domu status niewolnicy – nadaje się tylko do prac gospodarskich i do zaspokojenia chuci. Jednak kobieta ma coraz częściej dość takiego stanu i w akcie desperacji decyduje się na założenie sprawy o rozwód. Tyle tylko, że Błażej nie chce dobrowolnie zrezygnować z wiktu i opierunku, a także ze źródła utrzymania, jakim jest dla niego żona.
    Źle dzieje się też w małżeństwie Wiktorii, która od lat związana jest z leniem i egoistą. Teraz spadł na nią dodatkowy obowiązek niańczenia nowych domowników, którzy panoszą się coraz bardziej i bez skrępowania wykorzystują kobietę. Czy będzie ona umiała zawalczyć o swoje prawa? Przekonamy się o tym dzięki lekturze drugiego tomu powieści „Znaki życia”. Mimo niezwykle trafnej analizy zarówno wiejskich społeczności jak i destrukcyjnych współczesnych czasów, w których to wciąż mężczyzna często jest traktowany niczym pan i władca, można odnieść wrażenie, że wciąż poruszamy te same tematy, drobiazgowo roztrząsamy przeszłość bohaterek, nieustannie doszukując się tam przykładów niesprawiedliwego traktowania i społecznych nierówności.
    I choć to właśnie z przeszłości biorą się modele zachowania prezentowane przez bohaterki, to można odnieść wrażenie, że tych opisów i analizy jest stanowczo zbyt dużo. Być może powieść powinna ograniczyć się do jednego tomu, być może należało nadać jej wyrazu, być może powinno być w niej nieco więcej akcji. Niezależnie jednak od faktu, że drugi tom zawiera sporo nużących nas fragmentów, to nie da się ukryć, że autorce udało się uchwycić zaściankowy klimat panujący w małych społecznościach, podwójną moralność i osobliwe pojmowanie wartości. Chociażby z tego względu warto po tę pozycję sięgnąć.

  • 4 out of 5

    qulturaslowa

    Jak zachowają się wszystkie trzy kobiety? Jakie podejmą kroki w związku z bieżącymi wydarzeniami? Czy życie ma dla nich w zanadrzu choć jedną smaczną czekoladkę? Przekonamy się o tym dzięki lekturze pierwszego tomu powieści „Znaki życia”, która nie tylko odsłania przed nami ludzkie dusze, mechanizmy działania, ale również polską, zaściankową rzeczywistość. Mimo iż możemy poczuć się zmęczeni portretami bohaterek, a także chwilami znużeni samą lekturą, to tak naprawdę musimy mieć świadomość, że wszystkie trzy kobiety, są odbiciem rzeczywistości, prezentują modele zachowań typowych, dla wielu z nas. I jeśli nie jesteśmy w stanie ich polubić to tak naprawdę tylko dlatego, że nie lubimy swojego życia i w głębi duszy zdajemy sobie sprawę, że nie tak powinno ono wyglądać. Pytanie brzmi tylko, co z tą wiedzą zrobimy…
    http://www.qulturaslowa.pl/2017/08/wioletta-milewska-znaki-zycia.html

  • 5 out of 5

    Poligon Domowy

    Niech Was nie zmyli prosta okładka! W tej prostocie jest tajemnica, a na kolejnych stronach opisane jest prawdziwe życie! Może Twoje, może sąsiadki albo brata… Usiądź wygodnie z chłodnym napojem w cieniu drzew i poznaj trzy zwykłe-wyjątkowe kobiety!

    https://poligon-domowy.blogspot.com/2017/08/znaki-zycia-wioletta-milewska-tom-i.html

  • 5 out of 5

    Jula

    Z zadowoleniem czytałam tom I wiec z przyjemnością sięgnęłam po druga.

    Naprawdę świetna, dwutomowa powieść. Akcja szybko wciąga, a trzech bardzo charakterystycznych bohaterek nie można nie polubić.
    Malwina od wielu lat zmaga się z uzależnieniem, które skazało ją na izolację i walczy o przetrwanie związku. Wydaje się, że jest gotowa, by zakończyć to pasmo cierpień. Niestety nie przewiduje, jak drastyczne następstwa może mieć podjęta decyzja.
    Sylwia boryka się z niepokojącymi objawami bólowymi, których nie są w stanie uśmierzyć leki. Na domiar złego Sylwia nie może liczyć na wsparcie męża, który skrywa pewną tajemnicę…, Wiktoria prowadzi dom i małe gospodarstwo. Niestety mężczyzna, z którym jest związana od lat, nie potrafi docenić jej starań, ponieważ ponad związek stawia inne sprawy.
    Wnikając w fabułę zrozumiemy także, że ich losy są ze sobą splecione, i będziemy zaskoczeni jak bardzo…

  • 5 out of 5

    Ania-Książki Moja Odskocznia

    Podczas czytania książki niejednokrotnie zastanawiałam się, jak ja poradziłabym sobie w podobnej sytuacji? Czy znalazłabym tyle siły co Malwina, by ponownie zaufać? Czy umiałabym się podnieść po tym wszystkim, czego doświadczyła z rąk męża? I wreszcie, czy umiałabym odzyskać wiarę w siebie i nie czuć obrzydzenia do mężczyzn?
    Nie umiem sobie na te pytania odpowiedzieć… Nie wiem, czy którakolwiek z czytelniczek będzie potrafiła na nie odpowiedzieć. Wiem natomiast, że książka pozostaje w nas gdzieś głęboko, ma się ją w sobie cały czas. Nawet kilka tygodni po jej przeczytaniu. Myślę, że to o to chodziło autorce – aby zmusić czytelnika do refleksji, przemyśleń i zastanowienia. „Znaki życia” to nie jest książka, którą się szybko przeczyta i po przeczytaniu sięgnie po następną, natychmiast zapominając, co się przed chwilką czytało…. Dawno już żadna książka nie wzbudziła we mnie tylu emocji..

    Serdecznie polecam oba tomy tym, którzy lubią czytać książki niekoniecznie szczęśliwe, piękne, lukrowane i pocukrzone. To powieść dla tych, którzy doceniają literaturę, przy której trzeba myśleć, przy której raczej się nie odpoczywa, a po jej przeczytaniu czuje się człowiek, jak przemaglowany.
    Takie właśnie są „Znaki życia” . Zapadają w pamięć. Na długo.
    http://ksiazkimojaodskocznia.blogspot.com/2017/08/24-znaki-zycia-tom-drugi-wioletta.html

Dodaj opinię

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *