Zbiór krótkich form prozatorskich dzięki którym mamy możliwość przyglądać się człowiekowi zagubionemu, poszukującemu, dręczonemu i wykluczonemu.
Współczesny świat zdaje się być przesycony nietolerancją, wzajemnym niezrozumieniem i powielanymi, krzywdzącymi stereotypami. Pora to zrozumieć, by może spróbować coś zmienić.
Doceniona w Polsce i na świecie Eliza Segiet tym razem oddaje w ręce czytelników zbiór opowiadań. Krótka forma literacka pozwoliła sportretować współczesnych ludzi. Ich zmagania z codziennością i samymi sobą. Wszyscy bohaterowie, których przyjdzie nam poznać, w pewien sposób są nieszczęśliwi. Nie potrafią bowiem zaspokoić i w pełni zrozumieć swoich potrzeb oraz pragnień.
Poszczególne opowiadania odnoszą się do najważniejszych kwestii, które nikomu nie pozostaną obce. Każda z nich jest bolesna i momentami bardzo skomplikowana, ale jednocześnie istotna. Poszczególne teksty przechodzą od wąskiej perspektywy do uniwersalnych refleksyjnych puent przesyconych wielkimi emocjami. Nie będzie brakować również humoru, wymowny aluzji, a nawet elementów kryminalnego napięcia.
Każde opowiadanie ma zupełnie inną tematykę, wzbudza różne emocje, ale jest równie interesujące.
? Recenzja przedpremierowa Przeczytane. Napisane.
W „Zmyśleniach” dominują lekkość pióra Segiet oraz humor, które są charakterystyczne dla jej prozy oraz całkiem poważne tematy, zwykle będące tabu. Z odwagą, empatią i wnikliwością pisarka spogląda na drugiego człowieka, szczególnie tego, który z jakiegoś powodu nie może żyć w pełni. Każde opowiadanie zbudowane zostało wokół innego pomysłu. Czasem bazą jest humorystyczna scenka, czasem filozoficzny dialog (lub monolog) lub też zdarzenia pełne grozy.
Subietywnie o książkach –
„Zmyślenia” to zbiór krótkich form o emocjach, które doświadcza każdy z nas. Nie sposób bowiem przejść obojętnie wobec obrazu ludzkich losów ukazanych piórem poetki – czasami przytłaczających, a czasami napawających optymizmem. Eliza Segiet ze swoim zmysłem obserwacji, a także z wprawioną sobie umiejętnością treściwego przekazu, zaprasza do świata pełnego poezji, krasnali, literatów oraz zwykłych ludzi. Można się wzruszyć i można zatrwożyć, ale przede wszystkim zadziwić wielością światów wokół nas.
To niepowtarzalny zbiór. Napisany z pasją, okraszony lapidarną formą. Świat pisany prozą, a widziany oczami poetki. Z wieloma puentami, które warto dojrzeć i przemyśleć.
https://www.subiektywnieoksiazkach.pl/2020/06/zmyslenia-eliza-segiet.html
Mirosława Dudko –
„Zmyślenia” to zbiór piętnastu krótkich tekstów ukazujących różnorodne emocje, które towarzyszą każdemu z nas we wszelkich okolicznościach. Autorka uwolniła swoją wyobraźnię tworząc galerię postaci wypełnionych emocjami o różnym zabarwieniu. W każdym z opowiadań dajemy ponieść się fali uczuć, które zmieniają się w zależności od przeżywanych chwil.
To eseje pełne lirycznych i nostalgicznych nastrojów ale też nie brakuje takich z przysłowiowym pazurem. Autorka opisuje nie tylko nasze, ludzkie odczucia ale też psie a nawet elfickie dylematy. Stawia swoich bohaterów przed doświadczeniami wymagającymi od nich działania i dokonywania życiowych wyborów. Czasami otwiera oczy na ludzką nieuczciwość, szokuje zaskakującymi rozwiązaniami lub pozostawia czytelnika z chwilą zadumy.
Cała recenzja: https://ezo-ksiazki.blogspot.com/2020/07/616-zmyslenia.html
KsiążkoMania –
„(…)”Zmyślenia” zawierają w sobie piętnaście opowiadań – jednych bardzo króciutkich, innych dużo dłuższych. Traktują o różnej tematyce, natomiast cechą dla nich wspólną jest to, że poruszają bardzo istotne kwestie dla różnych istot, kwestie które w zupełności można zaklasyfikować do wartości ponadczasowych. Wśród nich można wymienić między innymi wolność, miłość, akceptację. (…)”
https://ksiazkomania17.blogspot.com/2020/07/zmyslenia.html
marysia.17.s@gmail.com
Marcelina Nalborczyk –
Każdy z bohaterów opowiadań Elizy Segiet jest w jakiś sposób niepełny, nieszczęśliwy. Jednych nie satysfakcjonuje styl życia, jaki wiodą, inni mają problemy zdrowotne, niejednokrotnie o podłożu psychicznym; jeszcze inni boją się społecznego wykluczenia, mają problemy z zaufaniem innym ludziom, boją się własnego cienia. To swoisty przegląd ludzkich ułomności, namiętności i zmartwień, które spędzają sen z powiek współczesnemu społeczeństwu. Biorąc pod uwagę, iż miałam wcześniej styczność z poezją Elizy Segiet, a teraz do czynienia miałam z formą prozatorską jej twórczości, z czystym sumieniem mogę stwierdzić, że autorka cudownie wpisuje się w swój nurt autorski; jej proza epatuje wręcz poezją, a poezja pięknie nawiązuje do prozy. Eliza Segiet ukończyła filozofię, więc bliska jest jej analiza społecznych zachowań oraz problemów współczesnego człowieka. Dzięki temu jej twórczość jest niesamowicie szczera i prawdziwa.
Ja osobiście tę książkę naprawdę polecam wszystkim, starszym, młodszym, tym bardziej szczęśliwym i tym mniej. Każdy znajdzie tutaj coś dla siebie, ponieważ autorka puściła wodze fantazji, tworząc swoistą galerię postaci przepełnionych emocjami o najróżniejszym zabarwieniu. Ten zbiór ludzkich portretów chłonie się wręcz jednym tchem, tym samym pozostawiając czytelnika z niedosytem, gdyż chciałoby się więcej i więcej. „Zmyślenia” zmuszają do refleksji; o tej książce nie da się zapomnieć następnego dnia. Mam wrażenie wręcz, że im więcej myśli się o tych wszystkich opowiadaniach, bohaterach, ich życiowych próbach i dylematach, tym więcej wyłania się refleksji i sposobności do zadumy. Bo przecież każdy z nas w życiu stanął kiedyś na rozdrożu, każdy z nas musiał pewne sprawy poukładać inaczej, wybrać coś innego, niż to, co dyktowało nam serce.
http://dlalejdis.pl/artykuly/zmyslenia_recenzja
_extremely_books_ –
Jest to zbiór 15 różnych opowiadań, które sięgają różnych emocji towarzyszących nam przez cały czas. Autorka napisała je, by uwolnić się od nich i przepełnić nas podobnymi uczuciami. Sięga tematów tolerancji, akceptacji , miłości oraz przyjaźni. Opowiada o człowieku, którego coś dręczy lub prześladuje. Autorka piszę z pasją o różnych trudnych dla nas tematach, abyśmy mogli je zrozumieć i poczuć. Wprowadza nas w stan przemyśleń.
Opowiada o tym łatwym językiem dla nas. Opowiadania pokazują nam odmienność, wspieranie, pomoc, ale także zaspokojenie do którego większość z nas dąży. Są to osoby, które pojawiają się z naszym otoczeniu. Trudno było mi przejść przez tę lekturę, nie mogłam się skupić, ale historie były wciągające. Bardzo spodobała mi się ta lektura, ponieważ okazuje różne uczucia do osób. Poczułam się jak w innym świecie z tymi ludźmi . Zostanie ze mną na dłużej. Autorka pokazując różne problemy utożsamia się z nimi i wplata uczucia podobne do jej. Ocena 9/10.
https://www.instagram.com/p/CFCw4WsBxFK/