Czy istnieje życie po śmierci? Czy po prostu przestajemy istnieć? Jak wygląda śmierć kliniczna? Czy istnieje BÓG? Czy rzeczywiście każdy z nas ma anioła stróża? Czym tak naprawdę jest
nasza dusza? Co znajduje się po „drugiej stronie”?
Wydawałoby się, że za życia nie sposób się tego dowiedzieć, jednak są ludzie, którzy wybudzili się ze stanu śmierci klinicznej. Takim przykładem może być chociażby główny bohaterem książki Michała Wancerza. Człowiek, który przeżył śmierć kliniczną, a swoimi przeżyciami postanowił podzielić się z czytelnikami na zasadzie wywiadu udzielonego autorowi.
Mężczyzna ten zginął w wypadku samochodowym, a po czterech godzinach od stwierdzenia zgonu powrócił do świata żywych, budząc się w kostnicy. Sama śmierć nie była czynnikiem skłaniającym do napisania książki, ponieważ głównym powodem było to, co wydarzyło się po śmierci.
Gdzie powinienem się udać? Co zrobić? Gdzie ten tunel ze światłem na końcu, o którym kiedyś czytałem?
Bohater książki powrócił z „tamtego świata” jako osoba całkowicie odmieniona i bogatsza o nowe doświadczenia. Tajemniczy rozmówca twierdzi z całym przekonaniem, że wie co dzieje się z nami po śmierci, jak powinniśmy żyć, oraz co czeka nas w przyszłości. Skłania się również do stwierdzenia naszego miejsca we Wszechświecie oraz naszej duchowości i cielesności.
Cała opisana historia w tej książce to połączenie różnych dziedzin, jak psychologia, fizyka kwantowa, kosmologia, idee religijne i wiele innych.
Książkę można odebrać na różne sposoby, albo mieć dystans do zawartych w niej treści i potraktować to wszystko jako ciekawostki, bądź wręcz przeciwnie – uwierzyć w przekaz tajemniczego bohatera.
Opowieść ta może wzbudzić wiele kontrowersji zarówno w środowiskach religijnych, jak i naukowych lub zostanie przez nie całkowicie zignorowana. Odbiór tej treści to indywidualna sprawa każdego czytelnika, ale też umiejętności perswazyjnych człowieka, który przeżył śmierć.
Książka do kupienia – http://tylkorelaks.pl/413-wywiad-ze-smiercia-9788379002511.html
Śmierć kliniczna o stan zaniku oznak życia takich jak bicie serca, oddech czy krążenie krwi. Od śmierci biologicznej różni się tym, że nadal występuje aktywność mózguPrzeczytaj – Wywiad z autorem – „To co wydarzyło się tamtego dnia nigdy nie zostanie wytłumaczone” – wywiad z Michałem Wancerzem
Monika Urban –
„Wywiad ze śmiercią”, to wbrew pozorom rozmowa o życiu. O życiu ludzkości, jej historii i przyszłości. Można ją czytać tak, jak czyta się literaturę science fiction, tyle, że ubraną w formę wywiadu, można też zawarte w niej treści przyjąć jako pewną informację z pewnego źródła. Wybór należy do Ciebie, Czytelniku.
Pat –
Na pewno polecam, natomiast pewnym jest to że nikt po tej lekturze nie pozostanie już ta samą osoba… tego jestem pewna!!! mną nie drgnęła pomimo oczekiwania na nią i nastawienia a wstrząsnęła moim życiem. Jestem osoba bardzo wierzącą i praktykującą..i wydawało mi się że nic tego nie zmieni, nie może zmienić……… to jednak wiele zmieniło w patrzeniu na świat, wiarę, ludzi, Boga… na wszystko.. i przez to na nowo odnajduję siebie i swoje miejsce we wszechświecie… bo mój świat po zapoznaniu się z lekturą już nie zamyka się tylko na naszym świecie, naszym środowisku i najbliższych… Myślę, że każdy powinien ją przeczytać, pomimo tego że w część pewnie uwierzy w cześć może nie będzie łatwo… to na pewno nie pozostanie nikt tą sama osoba! Dziękuje autorowi za chęć i potrzebę, może nawet konieczność zmiany świata na lepsze.. Oby w nas to także choć troszkę zakiełkowało 🙂
Aśka z wirtualna książka –
Niejeden raz spotykałam się z pytaniami „czy wierzysz w życie po śmierci?”, „czy wierzysz w Boga?”, „czy wydaje ci się, że naszym losem kierują tylko i wyłącznie przypadki, czy może jest w tym wszystkim ukryty jakiś głębszy sens?”. I naprawdę rzadko udawało się znaleźć satysfakcjonującą i wiarygodną odpowiedź.
Bardzo ryzykowne są zwłaszcza pytania o motyw śmierci; my możemy się śmiać z „światełka w tunelu”, jednak…
Michał Wancerz przeprowadził wywiad – rzekę z człowiekiem, który przeżył własną śmierć. Nie powiem, podeszłam najpierw sceptycznie, gdyż w telewizji często słyszy się o tzw. śmierci klinicznej, o fakcie „widzenia” swojego ciała z przestrzeni, bezsilności, a później… Powrocie, po którym kompletnie nic się nie pamięta. Tu jest inaczej.
Anonimowy Rozmówca – nie chce ujawniać swojej tożsamości aż do samego końca – opowiada, jak zmarł i ożył. I to dosłownie. Zginął w wypadku samochodowym, po czym przez 4 godziny z medycznego punktu widzenia był martwy. Lekarze stwierdzili jego zgon. Był podłączony do najlepszej aparatury, sprzętu – więc nie ma mowy o pomyłce. Przez 4 godziny doświadczył tego, o czym my nawet nie możemy pomyśleć, czego nie umiemy sobie wyobrazić… Opowiada o swojej wędrówce, o aspektach bycia „duchem”; wyjaśnia wszelkie wątpliwości, cierpliwie odpowiada na pytania, wysnuwa swoje teorie i przede wszystkim pewność – że to właśnie on został powołany do przekazania tych wszystkich informacji innym ludziom na świecie.
Najbardziej uderzyło mnie stwierdzenie, że sprawiedliwość istnieje, mimo, iż nam może wydawać się inaczej. Że jej nie ma. A jednak… Istnieje. I nieodzownie wiąże się z reinkarnacją. Każdy ma kilka żyć i w zależności od tego jak je przeżyje – w kolejnym dosięgnie go prawdziwa sprawiedliwość i przeświadczenie, że dobro (ale i zło również!) ZAWSZE wraca. Ze zdwojoną siłą.
Anonimowy Rozmówca tłumaczy wszystko dosadnie ale i zrozumiale; sam mówi, że wiedza, jaką posiadł jest rozległa i niedostępna dla zwykłych ludzi; wyjaśnia, czym jest świadomość, podświadomość, nadświadomość; potwierdza, że każdy z nas może mieć swojego „Anioła Stróża”, oraz, że nasze codzienne wybory mają ogromne przyszłościowe i ciągłe konsekwencje…
Książka mną wstrząsnęła. Jestem osobą wierzącą; wierzę w życie po śmierci, jednak wszystko to, czego dowiedziałam się z tej publikacji… W pewien sposób przeraża. Inaczej jest jak tylko się gdzieś o czymś takim słyszy, zupełnie inna sytuacja pojawia się w momencie, gdy czyta się jednym tchem wyznania człowieka, który naprawdę tego DOŚWIADCZYŁ.
Przeżycia własnej śmierci i zapamiętania nie tylko tego, ale i wszystkiego o czym wiedzieć nie powinien.
Polecam, ogromnie. Wasze życie po takiej lekturze na pewno nie będzie już takie samo, a na wiele spraw spojrzycie z totalnie innej perspektywy.
Jedyny minus to brak podziału na rozdziały, przez co książka wydaje się nie mieć końca; ale jak już się zacznie ją czytać, to nie można skończyć.