Najlepsza książka Pelevina !!!
SNUFF jest świetny!!!
Jesteśmy świadkami konfliktu pomiędzy Bizancjum a nieokiełznanymi mieszkańcami z kraju Urkana. Jest to spór, który można interpretować wieloznacznie i w wielu różnych aspektach. W zależności od oczekiwać znajdziemy w powieści ostrzeżenie przed niepohamowaną technologią, doskonałą satyrę na konflikty, lub dygresję samego autora na temat stereotypowego postrzegania kultury rosyjskiej. Mamy zestawienie postępowości z ciemnotą, bogactwo z niedostatkiem i chaos zderzający się uporządkowaniem. Pierwiastek filmów ostatniego tchnienia odnajdujemy zatapiając się w fabułę. Główny bohater, Damilol Karpov jest twórcą filmików nietkniętych cenzurą, ociekających brutalnością i wynaturzeniem. Universal Feature Film mają być odpowiedzią na zapotrzebowania kultury Bizancjum, mają jej odpowiadać i się do niej dopasowywać. Mężczyzna, będąc częścią machiny karmiącej ludzi złem, jest jednocześnie świadom, że kultura Bizancjum wymaga ofiar i poświęceń, aby stworzyć wiarygodny obraz obcego.
„S.N.U.F.F” jest bezkonkurencyjną pozycją gatunku science-fiction. Rosyjska fantastyka naukowa od zawsze opływała w zapożyczenia, symbolikę, relacje odwołujące się do zdarzeń opartych na faktach i elementach nieprawomyślnych, ukrytych przed cenzurą. Wiktor Pielewin rozgrywa akcję w sposób mistrzowski, nasycony wizjonerstwem ale i apokaliptyczną nieuchronnością skutków postępu, w którym systemowi nie stawia się granic, mogących pozbawić ludzi tego, co odróżnia ich od maszyn – duszy.
Zaskakująca antyutopia informująca o kulturze przyszłości. Fabułę można analizować w kilku płaszczyznach, jako polityczną satyrę na wojnę, ostrzeżenie przed technokracją lub jako dygresję pisarza na temat stereotypowego postrzegania kultury rosyjskiej.
Niedostatek i nadmiar dóbr, technologia i ciemnota, rozbestwienie i ład. Przyczyny i powiązania konfliktów toczących się pomiędzy dwoma krajami, kulturami.
Powieść S.N.U.F.F. rozważa konflikt istniejący między cywilizowanymi mieszkańcami Bizancjum/ Big Biz a nieokiełznanymi Orkami/Urkami zamieszkującym kraj Urkana. Pozbawione cezury, bestialskie filmiki zwane jako S.N.U.F.F.: Special Newsreel / Universal Feature Film mają zaspokajać potrzeby kultury Biznacjum, Tworzy je bohater, pilot Damilola Karpov . On wie, że kultura Biznacjum potrzebuje do tworzenia obrazu obcego wielu ofiar.
SNUFF wyśmiewa wszystko, co jest obecnie nie tak ze społeczeństwem – fałszywe media, ruchy polityczne, idiokracja – i robi to w niewiarygodnie cyniczny sposób.
SNUFF jest odbiciem naszej rzeczywistości.
Bestsellerowa, intrygująca, postapokaliptyczna powieść, w której zaprezentowano wizjonerskie spojrzenie na wojnę i media.
Ta książka zaskakuje i zachwyca, bo może stanowić opis współczesnych konfliktów. Wiktor Pielewin jako wizjoner ponownie dowiódł, dlaczego właśnie jego, uznano za jednego z najbardziej znaczących twórców światowej kultury. Powieść S.N.U.F.F. pierwszy raz ukazała się w roku 2011. Od tamtej pory wciąż zachwyca czytelników i krytyków literackich na całym świecie.
Książka do kupienia na stronie – http://tylkorelaks.pl/757-snuff-9788381191715.html
Uznany za wizjonera Pielewin, jak zwykł, dzięki aluzjom i wielowymiarowej fabule, całkiem serio pisze o zjawiskach mających miejsce we współczesnym świecie. Zaskakuje, że fantastyka okazuje się rzeczywistością. W ten sposób całość stanowi fascynującą antyutopię na temat kultury przyszłości. Klarownym podtekstem do bieżących konfliktów. Tej książki nie można pominąć.
Patronat nad książką objęli: Lubimyczytać.pl, BeGood.Art, Zażyj Kultury, itysiek.reads, Kuźnia Literacka, Fundacja Polonia Union
Poznaj przedpremierową opinię o książce – https://www.psychoskok.pl/aktualnosci/s-n-u-f-f-recenzja-przedpremierowa/
Powieść Wiktora Pielewina „S.N.U.F.F.” to antyutopia, opowiadająca o kulturze przyszłości, w której tytułowy snuff stał się religijnym dogmatem. Jest to powieść, którą można odczytywać równocześnie jako polityczną satyrę na wojnę, przestrogę przed pułapką technokracji i ironiczny komentarz pisarza na temat stereotypowego postrzegania kultury rosyjskiej.
Czytaj na stronie – http://opcje.net.pl/anna-zaczkowska-stworzmy-sobie-obcego-potem-go-zabijemy-refleksje-na-marginesie-lektury-antyutopii-wiktora-pielewina/
Justyna Nowak –
Recenzja przedpremierowa
Wykreowany przez Pielewina świat nie jest wcale optymistyczny i pokazuje upadek ludzkich wartości – mimo rozwoju technologii nie jesteśmy wcale lepszymi ludźmi – wykorzystujemy postęp technologiczny w samolubnych celach, do prowadzenia wojen i zakłamywania rzeczywistości. Ludzie bez technologii są w rzeczywistości tacy sami jak Orkowie, dzicy i zagubieni, do czego nie chcą się jednak przyznać – czy nie tak jest w naszym świecie? Ludzie, którzy mają więcej, zawsze uważają się za lepszych – więcej pieniędzy, więcej władzy równa się lepszy człowiek. Książka ta uświadamia, że to takie samo złudzenie jak Bizantium – zepsute od środka, a piękne z zewnątrz.
Książka Pielewina zmusza nas do refleksji na czym polega wolność, jaki wpływ ma na nas technologia i rozwój, a także polityka i media, kreujące obraz świata. Pokazuje, że musimy mieć otwarty umysł i potrafić samodzielnie ocenić rzeczywistość, aby różnić się od maszyn z wgranymi algorytmami i scenariuszami działania i dzięki temu być naprawdę wolnymi. A przede wszystkim każe nam się zastanowić, jakie skutki może przynieść zbytni rozwój technologii, który powoli zaczyna przekraczać pewne granice.
http://lubimyczytac.pl/ksiazka/4848910/s-n-u-f-f/opinia/47616862#opinia47616862
Oczytany Facet –
W powieści toczone są nieustanne wojny między ludźmi, zamieszkującymi Big Biz, wielką, kulistą sferę, utrzymującą się nad powierzchnią ziemi, a Orkami, również ludźmi, ale rzekomo gorszego gatunku, zamieszkującymi Urkainę na zrujnowanej planecie. Pielewin nie opowiada się po żadnej ze stron, po równo obdarzając razami, wytykając błędy i słabości. Konflikt ów jest cyklicznie nakręcany, wręcz wywoływany przez przedstawicieli mediów, i uważany niemal za sacrum. Dla tego nowym bogiem ludzi jest Manitu, wiadomości i rozrywkę ogląda się na manitu, a za wszystko płaci również manitu.
Jeśli chcecie w końcu otworzyć oczy i przekonać się jak brzydka i absurdalna jest rzeczywistość kreowana przez ludzi, koniecznie przeczytaj S.N.U.F.F. Jeśli jednak wciąż wolicie dawać się wodzić za nos celebrytom z programów telewizyjnych, omijajcie ją w księgarni szerokim łukiem.
http://www.oczytanyfacet.pl/s-n-u-f-f-wiktor-pielewin-recenzja/
Kamila Zielińska –
Pielewin opowiada historię, która się wydarzyła i wydarzy, a robi to w sposób fascynujący, wciągający i porywający – w takiej właśnie kolejności: fascynuje, wciąga i porywa.
S.N.U.F.F. to powieść badająca konflikt pomiędzy cywilizowanymi mieszkańcami Bizancjum/ Big Biz a dzikimi Orkami/Urkami mieszkającymi w kraju Urkana. Materiały filmowe zwane jako S.N.U.F.F.: Special Newsreel / Universal Feature Film (brutalne filmiki bez cenzury) tworzone przez – bohatera, pilota Damilola Karpov – mają na celu zaspakajanie potrzeby kultury Biznacjum, która to potrzebuje odpowiedniej liczby ofiar, do tworzenia obrazu obcego.
Oszałamiająca, bestsellerowa, postapokaliptyczna powieść ukazująca wizjonerskie spojrzenie na wojnę i media.
http://zazyjkultury.pl/s-n-u-f-f-wiktor-pielewin-recenzja/
mojmikolow.pl –
mojmikolow.pl
Pielewin jak zawsze pozostał tajemniczy i zrezygnował z jednoznaczności. Zetkniemy się tu z wielowątkową fabułą. Zaskoczy nas wszystko w tym fakt, że wizja pisarza okazała się wręcz prorocza. Pielewin naszpikował tę powieść aluzjami i celnie odniósł się do tego, co dzieje się we współczesnym świecie, a wszystko to przez spekulacyjny filtr fikcji. Tę książkę po prostu trzeba przeczytać.
Fantastyka okazuje się rzeczywistością, która tworzy tę intrygującą antyutopię na temat kultury przyszłości. „S.N.U.F.F” jest po prostu bezkonkurencyjną pozycją z gatunku science-fiction. Nie od dziś wiadomo, że rosyjska fantastyka naukowa jest bardzo charakterystyczna. Pełno w niej symboli, zapożyczeń, zatuszowanych przed cenzurą elementów nieprawomyślnych oraz doniesień odnoszących się do zajść opartych na faktach. Pielewin dosłownie mistrzowsko poprowadził fabułę. Dzięki temu „S.N.U.F.F” jest nasycony wizjonerstwem, które jest bardzo realne.
Postęp chcąc nie chcąc stopniowo prowadzi ludzkość do zagłady. Nieuchronność skutków prędzej czy później stanie się zrozumiała dla wszystkich. Kultura przyszłości zachwyca i staje się natchnieniem. Niekontrolowany rozwój niesie jednak ze sobą ryzyko. Wraz z nim pojawiają się bowiem nowe zagrożenia. Należy uważać, bo jeżeli systemowi nie postawi się ograniczeń, może stać się najgorsze. Ludzie mogą zostać pozbawieni tego, co najważniejsze. Dusz, które odróżniają nas od maszyn.
więcej na https://mojmikolow.pl/i,snuff—-bestsellerowa-postapokaliptyczna-powiesc,378054,845693.html
prof. UAM dr hab. Aleksandra Zywert –
Powieść wyraźnie pozostaje pod wpływem, modnej aktualnie (głównie dzięki takim wieloautorskim projektom jak „Uniwersum Metro 2033”, czy „S.T.A.L.K.E.R.”), tematyce postapokaliptycznej.
Recenzję napisała prof. UAM dr hab. Aleksandra Zywert
https://www.psychoskok.pl/aktualnosci/s-n-u-f-f-wiktor-pielewin-recenzja/
Recenzja napisana przez Bartłomieja Kopczackiego –
Wydaje mi się, że S.N.U.F.F. jest lustrem podstawionym nam przez Pielewina. I niestety, nie jest to do końca krzywe zwierciadło.
Na końcu chciałbym oddać co należne tłumaczowi, który znakomicie poradził sobie z tekstem Pielewina, nienależącego do łatwych pod względem językowym twórców.
Strategia przekładu zastosowana przez Aleksandra Janowskiego, polegająca m.in. na opatrzeniu tekstu przypisami objaśniającymi typowo rosyjskie pojęcia takie jak „urka” czy „wierchutaj”, jest niezwykle pomocne w odbiorze książki przez polskiego czytelnika.
https://www.psychoskok.pl/aktualnosci/nowy-wspanialy-s-n-u-f-f-recenzja-ksiazki/
wielkibuk –
Nie jest to jednak koniec odniesień do wschodniej współczesności i rosyjskiej historii. Znajdziemy tu tematykę mniejszości seksualnych i ideologicznych, temat zaburzonej percepcji społecznej, budowanej przez fałszywe i kłamiące media, wreszcie zaś zderzenie władzy ze społeczeństwem, oczekiwaniami elit z rzeczywistością „na ziemi” – tematy jak najbardziej rosyjskie i wokół rosyjskiej duszy grające. Znajdziemy tu wreszcie sowieckie absurdalia, tak charakterystyczne dla zimnowojennych krain i krajów zza żelaznej kurtyny, kreowane przez wadliwe systemy i jeszcze bardziej wadliwą władzę, zwieńczone zawsze wszechwładnymi urzędasami i niekończącymi kolejkami. Tak, ta powieść aż kipi swoją rosyjskością… Aż kusi by zadać pytanie – czy tę książkę w ogóle da się zrozumieć za oceanem, z dala od Rosji, z dala od jej cienia? My, tutaj, na pomoście bałtycko-czarnomorskim, tkwiący w naszej historii, splątani z Rosją przez nasze rozbieżne geopolityczne interesy, z pewnością potrafimy zrozumieć jak wiele z tej powieści wzięło się z prawdziwego życia. Nawet jeśli jest to w formie pewnego wspomnienia o czasach słusznie minionych.
„S.N.U.F.F.” Wiktora Pielewina to powieść alegoryczna, silnie operująca metaforą i symbolami. Jest dokładnie tym, czym science-fiction było u szczytu swej potęgi, nim popularność space opery i lżejszego ujęcia fantastyki odmieniła jego oblicze. Oto science-fiction, które analizuje rzeczywistość – współczesną, rzeczywistość, w której operuje i egzystuje na co dzień pisarz, bo o rzeczywistości rosyjskiej jest tu de facto mowa. Pielwin poddaje ją analizie metodą podstawień, sugestii i nawiązań. Oto labirynt rosyjskiej duszy, pełny rosyjskich bólów, strachu, jednocześnie jednak dotykający tematów uniwersalnych, jak choćby temat medialnych manipulacji. Nie jest to powieść lekka, jak to już bywa z twórczością ze wschodu. Jednak dla fanów cięższego sci-fi, mroczniejszego, naznaczonego apokaliptyczną nutą będzie to najpewniej powieść mocna, tym ciekawsza, im więcej wiedzą o współczesnej, putinowskiej Rosji, lecz również Rosji sowieckiej. A Ci z Was, którzy nie chcą nurzać się w tych brudnych odmętach o kwaskowato-siarkowym posmaku, niech patrzą na zachód – tam sci-fi to szkło, metal i plastik. Tutaj zaś panuje żrąca rdza.
https://wielkibuk.com/2018/11/30/s-n-u-f-f-wiktor-pielewin-recenzja
Kamila Kasprzak –
„S.N.U.F.F.”, to także językowo majstersztyk, bo mimo objętości, od początku do końca trzyma żwawe tempo dzięki dialogom, ale też wciągającej narracji głównego bohatera. Poza tym osobne ukłony należą się tłumaczowi Aleksandrowi Janowskiemu, który fantastycznie oddał klimat autorskich treści oraz wydawnictwu Psychoskok, które odważyło się wydać tę niełatwą pozycję. I wreszcie też bardzo dobrze, że nad powieścią roztoczyła m.in. swój patronat Kuźnia Literacka, firmując nie tylko wybitnego autora, ale też ważny głos o dzisiejszym świecie.
więcej na stronie:
http://kuznia.art.pl/recenzje/2169-s-n-u-f-f-wiktor-pielewin.html
Autorka recenzji: Kamila Kasprzak
rozchelstanaowca.pl –
Język jakim pisze Pielewin jest trudny. Nie oszukujmy się. I to właśnie jest głównym silnikiem do sięgania po jego twórczość. To nie lekki romans, czy szybki kryminał. To literatura, która wręcz narzuca nam, byśmy zastanowili się czy przypadkiem historia się nie powtarza bądź czy to nie odbicie teraźniejszości? Autor w bezbłędny sposób przedstawia nam dzisiejsza farsę jaką potrafią stworzyć media. Podział na ludzi i „orków” to tak naprawdę metaforycznie porównanie do stanów wojennych i całej nienawiści jakie obecnie panują, przynajmniej tak ja, czytelnik, tak to odbieram. Pan Wiktor przedstawia nam brutalną rzeczywistość – nietolerancje na inne orientacje, zamknięcie w wyimaginowanym świecie, wrogość i uprzedzenie. To poniekąd też rosyjska rzeczywistość, jednakże to nie sprawia, że owej książki nie można podciągnąć również pod inne kraje. Niemniej jednak uważam, że jeśli ktoś z ówczesnych problemów potrafi zrobić kawał dobrej książki to należą mu się owacje. Na stojąco. Pomijając, że Pielewin znany jest ze swojej specyficzności to naprawdę trafia w sedno jak i do serc czytelników.
https://rozchelstanaowca.pl/2019/06/s-n-u-f-f-wiktor-pielewin/
Dorota Grochola –
„Kobieta to nie człowiek. Tylko prostytutka może uratować człowieka przed kobietą”.
Książkę kończy kilkustonicowy Epilog, w którym to nowoczesny świat ginie, ponieważ nie docenił Orków i ich możliwości. Czyżby zdaniem naszego autora, przetrwać miała cywilizacja oparta na tradycyjnych wartościach, wyrugowując z istnienia równościową nowoczesność? Wolałabym by się mylił, i to bardzo.
Czy polecam? Oj nie wiem, na pewno będzie to interesująca lektura dla fanów i fanek science fiction, osób interesujących się tym, jak media i informacje wpływają na społeczeństwo, jak też dla osób zainteresowanych sex robotami. Dla osób, dla których ważna jest równość i tolerancja, nie będzie to przyjemna lektura, szczególnie druga jej część.
https://nietoperzczytaioglada.blogspot.com/2019/06/snuff-wiktor-pielewin.html
wiewiorkawokularach –
S.N.U.F.F. to nie najłatwiejsza powieść, ale dużo bardziej zrozumiała i przyswajalna niż Miłość do trzech Zuckerbrinów. To wizjonerskie przedstawienie naszej przyszłości, w której informacja będzie rządzić nami teraz bardziej niż obecnie, a myślenie nie będzie już potrzebne. To krytyka społeczeństwa, które bez mrugnięcia okiem przyswaja wszystko, co serwują mu mass media, nie próbując nawet zastanowić się nad tym, co widzi. I chociaż ja już wiem, że z Pielewinem się nie pokocham, to doceniam jego pomysł na pisanie, a Wam życzę, żebyście odnaleźli coś ciekawego w lekturze jego książek.
https://wiewiorkawokularach.blogspot.com/2019/06/tym-razem-az-tak-nie-bolao-recenzja.html
wiewiorkawokularach@gmail.com.