Rzeźby wykonane były z biało – perłowego marmuru. Były to lustrzane odbicia tej samej kobiety, trzymającej w swej ręce kwiat orchidei.
Co to za kobieta? Na to pytanie postaramy się odpowiedzieć razem z główną bohaterką.
Książka to pasjonująca powieść obyczajowa, składająca się z czternastu epizodów. Szczególną uwagę warto zwrócić na epilogu oparty na fabularyzowanej biografii. Historii kobiety, która wbrew swej woli musiała prowadzić podwójne życie.
Poznając główną bohaterkę, zrozumiemy, że los może zaskoczyć nas w najmniej oczekiwanym momencie. Szczęście to jedynie ulotna emocja, która w jednej chwili może ustąpić miejsca cierpieniu. Trzeba jednak wierzyć, że ostatecznie, linia naszego życia wróci na właściwy tor.
Akcja wielokrotnie nas zaskoczy. Wyraźnie zarysowany został także motyw domu jako oazy bezpieczeństwa, do której z utęsknieniem się wraca. Warto podkreślić, że tytułowe kwiaty, nie bez przyczyny zawsze otaczają główną bohaterkę…
Agnieszka –
Książka w bardzo ciekawy sposób uświadamia, jak wielką mocą włada miłość do drugiej osoby oraz ile człowiek jest w stanie znieść, aby ochronić swoich bliskich. Miłość w książce “Orchidea” jest pojmowana na bardzo różne sposoby – od miłości matczynej, strachu przed utratą swojego ukochanego, po miłość pojmowaną jako dziką rządzę.
Książkę można zaliczyć do gatunku romansu z wątkami erotycznymi. Nie brak w niej opowiadań scen łóżkowych oraz opisów głównej bohaterki, która uwielbiała kusić innych mężczyzn swoim wyglądem i ubiorem. Całość oplatają odniesienia do włoskiej architektury, muzyki, oraz samego miasta Wenecji.
Kropeczka Moja –
Książka o przepięknym tytule – mojej ulubionej rośliny – opowiada nam losy pewnej kobiety, która wiodła bardzo udane życie rodzinne oraz zawodowe… do czasu, gdy jedno wydarzenie zmieniło jej całe życie.
Zwykła impreza z koleżankami w pięknym hotelu Palace Fiori, w którymś momencie wymknęła się spod kontroli i już na zawsze zmieniła życie kobiety – która wbrew swojej woli stała się Orchideą – dziewczyną na telefon świadczącą usługi erotyczne.
Bohaterka zmuszona do podwójnego życia stara się pogodzić z losem w obawie o bezpieczeństwo swoje i najbliższych – bez protestów wykonuje polecenia, które zlecane są za pomocą wiadomości sms. Posłusznie udaje się do Palace Fiori i pokoju, który staje się miejscem jej „pracy” za którą nigdy nie pobiera wynagrodzenia.
Książka podzielona na epizody pokazuje nam przewrotność naszego życia oraz udowadnia, że nic nie jest nam dane na zawsze – a najczęściej, gdy się nie spodziewamy – zabiera nam wszystko aby za chwile podarować nam coś zupełnie innego.
Orchidea w najmniej oczekiwanym momencie pozna swego oprawce …
jak zareaguje gdy, okaże się że jest nim osoba tak bliska jej sercu?
Jak potoczą się losy kobiety, dla której los nie będzie taki łaskawy…
Bardzo zaskakująca historia zadziwiła mnie kilkakrotnie swoją fabuła i postępowaniem bohaterki, ale czy kobietę kierującą się uczuciami można zrozumieć lub przewidzieć… chyba nie.
Ciekawie wplecione wątki „klientów” Orchidei, którzy chętnie się jej zwierzają z życiowych tragedii – dodają książce jeszcze więcej emocji – a nas czytelników wciągają jeszcze mocniej.
Autor bardzo umiejętnie połączyły losy kobiety z historiami jej klientów oraz przygotował nam zaskakujące zakończenie – które nie każdy z nas będzie w stanie zrozumieć.
Książkę czyta się bardzo przyjemnie, a zmieniająca się akcja i tok wydarzeń nie pozwolą na chwile nudy. Polecam serdecznie każdemu spragnionemu ciekawej i bogatej historii.
Marta Korycka –
Piękny kwiat orchidei położony na okrągłych kamieniach – to kruchość i delikatność połączona z twardością i szarością. Tak wygląda okładka najnowszej książki Jerzego J. Bojara Orchidea. A co znajdziemy w środku?
Jaka policja? Przecież pani sama przyszła do apartamentu „Orchidea”! A i pani pasuje Orchidea. (s. 11)
Bohaterką jest kobieta w kwiecie wieku, która ma ułożone życie rodzinne i zawodowe. Ale do czasu… Rocznicowa impreza z koleżankami w hotelu nabiera rumieńców. W trakcie zabawy Annie puściły hamulce. Zaufała obcym mężczyznom, choć doskonale wiedziała, co może wyniknąć z przygodnych znajomości i jakie zagrożenia czyhają na kobiety. Nieświadomie wypiła drinka z pigułką gwałtu. Brak rozwagi przypłaciła… posiadaniem nowego właściciela. Od pamiętnej nocy miała już bardzo wpływowego opiekuna, a jej bliskim włos z głowy miał nie spaść…
Przegrała i jako niezwykle atrakcyjna, luksusowa call girl przyjeżdżała na każde wezwanie. (s. 22)
Od tej pory życie bohaterki zmieniło się diametralnie. Kobieta zmuszona jest wieść podwójne życie, żyć w kłamstwie, by chronić męża i córki. Dla najbliższych jest Anną, a dla wybranych i bogatych klientów hotelu kobietą świadczącą usługi erotyczne, luksusową call girl, Orchideą, taki bowiem pseudonim otrzymała. Wystarczył SMS, by Anna Maria zamieniła się w Orchideę i jechała na miejsce pracy, na miejsce swej „kaźni” – do apartamentu „Orchidea” w hotelu „Palace Fiori”. Wizyty w hotelu są koszmarem dla bohaterki…
Zawsze czuła do siebie obrzydzenie i wstręt, gdy przymuszona szantażem, dla dobra swych córek, uprawiała ten proceder. (s. 21)
Autor w swej powieści poruszył ważny temat, składający się z kilku pomniejszych. Wyjście na imprezę może skończyć się podpisaniem „glejtu” i zagrożeniem życia dla najbliższych. W dodatku prowadzi do zmian w charakterze i psychice kobiety. Obrzydzenie i wstręt do samej siebie i swego pięknego ciała, poniżenie, złamanie ducha, utrata pewności siebie, a nawet uprzedmiotowienie, kiedy seks sprowadza się do „usługi”, do czynności. Alfons Mundzio „czuwa” nad swoją podopieczną. Jednak jest coś, czego bohaterka nie robi, jakby chciała zachować cząstkę człowieczeństwa w sobie, jakby w pewien sposób wypierała swoje drugie życie. A z drugiej strony pojawia się nowy sąsiad, przystojny mężczyzna pół Włoch, pół Polak, który staje się przyjacielem domu, który wpada Annie w oko, a nawet obiektem jej marzeń sennych.
Przecież bywały w tym apartamencie takie sytuacje, w których mężczyźni chcieli z nią tylko porozmawiać, a nie uprawiać zwierzęcy seks zaspakajający ich męskie żądze. (s. 69)
To, co działo się w apartamencie „Orchidea”, może zaskoczyć. Klienci są różni i mają swoje oczekiwania względem call girl. Nie chcą tylko zaspokajać męskiej chuci, chcą porozmawiać i zwierzyć się. Opisy spotkań Orchidei z kilkoma klientami mogą zaskoczyć czytelnika, a nawet raz rozśmieszyć go, choć nie ma tu epatowania seksem, szczegółowymi opisami. W powieści ukazane zostały różne oblicza miłości i namiętności. Całość to bardziej obyczajówka z romansem niż erotyk, w której nie brakuje odniesień do włoskiej sztuki i architektury, a nawet wycieczki do Wenecji.
Czyżby to był syndrom kata i ofiary? (s. 99)
Książka zamiast rozdziałów podzielona jest na 14 epizodów. Ma tylko 140 stron. Ta niewielka objętość i „epizodyczność” wpływają na całość i na odbiór powieści. W trakcie czytania odnosiłam wrażenie, że tylko prześlizguję się po temacie, że narrator przenosi mnie od jednego ważnego wydarzenia do drugiego i nie przedstawia wszystkiego, a przecież akcja trwała 7 lat. Tak samo było z emocjami bohaterki – dla mnie było ich za mało, nie do końca czułam dramatyzm i jej koszmar, jakby były one podawane w sposób zawoalowany, niejako ocenzurowany. Za to fascynację bohaterki sąsiadem czuć było w każdej postaci (fascynację autora luksusowymi autami też). Do czego to wszystko doprowadziło, o tym w zakończeniu. Nawet nie jestem w stanie sprecyzować, czy na plus, czy na minus…
Orchidea Jerzego J. Bojara to krótka powieść o losach pewnej kobiety, która sama wpędziła się w kłopoty i zmuszona była poświęcić siebie dla bezpieczeństwa rodziny, której los zabrał jedno, by potem dać w zamian coś zupełnie innego.
http://atramentowomi.blogspot.com/2018/02/kwiat-orchidei.html
Katarzyna Bieńkowska z Poligon domowy –
Książką ma tylko 140 stron, więc to niezbyt długa lektura, nie jest to też typowy romans, więc nie ma sensu się uprzedzać!
Jedyne co mi nieco przeszkadzało to jakby poplątany czas… Bohaterka opowiada o jakimś wydarzeniu, jak o wspomnieniu, a po chwili dopiero to wszystko następuje. Odrobinę się w tym gubiłam, sprawiało to, że musiałam przystanąć czytając…
Mam nadzieję, że zainteresowałam Was tą książką, bo naprawdę to niecodzienna lektura…
http://poligon-domowy.blogspot.com/2018/02/orchidea-jerzy-j-bojar.html
Agnieszka Krizel z Recenzje Agi –
„Orchidea” Jerzego J. Bojara to nie ckliwy romans przepełniony erotyką, a emocjonalna opowieść o złudności życia, w którym nie zabrakło również dosyć ciekawego tła w postaci odniesień do włoskiej sztuki. Nie ma tutaj jakichś głębszych wywodów, czy poruszeń jest za to interesująco poruszony niecodzienny temat, często tabu, o którym nie konwersuje się na szerszym forum, a szkoda, bo podejrzewam, że takich przypadków, jak Anny jest więcej.
https://nietypowerecenzje.blogspot.com/2018/03/orchidea-jerzy-j-bojar-czy-mozna-wiesc.html
Tomasz Kosik –
Lektura Jerzego Bojara warta jest uwagi z wielu względów. Jest to świetna książka z domieszką pikantnego erotyzmu, przyprawiona historią zagubionej kobiety oraz kilkoma innymi ludzkimi losami, które każą nam zatrzymać się i zastanowić nad tym jak my postąpilibyśmy na miejscu tych osób. Historie te mogą być również wskazówką, drogowskazem pozwalającym nam zastanowić się nad naszym życiem i postępowaniem. Wielkie brawa należą się autorowi za ciekawe stworzenie fabuły, która wciąga, intryguje i przykuwa, dzięki czemu od dziś „Orchidea”, jawi mi się jako Oryginalna, Rozkoszna, Ciekawa, Historia, Intrygująca, Doznania, Estetyczne. Amen.
https://czyt-nik.blogspot.com/2018/03/apartament-orchidea-w-palace-fiori.html