Powieść przepełniona jest ludzkimi dramatami, które poruszają do głębi nie pozwalając powstrzymać wzruszenia. Autorka doskonale opisując emocje targające ludzką duszą przedstawiła niezwykle dramatyczną historię. Na wiele zdarzeń i sytuacji, które postawi przed nami życie nie będziemy mieć wpływu, ale nim nadejdzie koniec warto wykrzesać z siebie wszystkie siły.

Bohaterka powieści Agata wiodła raczej spokojne życie, ale niebawem wszystko się zmieni. Pogorszenie stanu zdrowia nakazuje Agacie zasięgnąć porady specjalisty, a wyniki badań jednoznacznie wskazują, że ma ona początki choroby Alzheimera. Pogodzenie się z losem nie jest łatwe, tym bardziej, że Agata jest matką odpowiedzialną za przyszłość dwójki dzieci. Wyjazd w góry ma stać się chwilową odskocznią, która pozwoli spokojnie przewartościować życie. Los postawi jednak na drodze bohaterki młodszego od niej Sebastian, i rozbudzi uśpione uczucia.

Agata nie zdąży zbyt długo koncentrować się na tej znajomości ponieważ Sebastian umrze, a ona będzie musiała zmierzyć się z kolejnym dramatem. U trzyletniej córki Agaty wykryto złośliwy guz w mózgu, teraz każda chwila dziecka, które prawdopodobnie nie przeżyje kolejnego roku jest bezcenna. Ilość dramatów, które spadły na jednego człowieka zdaje się zbyt duża, ale to nie koniec cierpień, ponieważ życiem Agaty wstrząsną kolejne, niespodziewane wydarzenia.

Powieść czyta się z zapartym tchem, a wraz rozwojem akcji coraz trudniej powstrzymać łzy. Zamierzeniem autorki nie było jednak przytłoczenie czytelników, ale zmuszenie do refleksji. Nawet w obliczu najgorszej tragedii należy mieć nadzieje. Pogodzenie się z losem nie musi oznaczać rezygnacji, ponieważ do końca powinniśmy walczyć o każdą krztynę szczęścia.