Czasami trudno się zorientować, co tak naprawdę będzie się w naszym życiu liczyło najmocniej; co przeminie na zawsze, co przestanie boleć, a co utknie świdrującą, rwącą drzazgą w świadomości na stałe, do końca naszego istnienia”.
– „Ja uważam – kontynuowała – że wszystko, co określiłeś, jako „”przeciwne naturze”” jest naturalne? […] .
Bohaterka w przełomowym momencie swojego życia wspomina wydarzenia sprzed trzydziestu kilku lat. Sytuacje z okresu jej studiów w ZSRR. Pokazuje codzienne obowiązki i rozrywki koleżanek z roku oraz studentów przybyłych z różnych państw i kontynentów. Wydarzenia przeplatane są opisami ciekawych miejsc, które studenci mieli możliwość zwiedzić. Poruszona wspomnieniami kobieta nawiązuje kontakt z człowiekiem, który wtedy był dla niej kimś ważnym.
Wirtualne spotkanie dwojga różnych postaci pozwoli Czytelnikom spostrzec pewną prawidłowość. Zauważyć, jak bardzo w ciągu ćwierćwiecza przeobraził się świat i zmienili ludzie.
Aneta Mazur – weekend z książką –
„Moje szerokie tory” – to powieść obyczajowa opisująca ujęte w klamrę życie kobiety: młodość, czyli okres studencki oraz zbliżającą się starość. Uwzględniając plan czasowy, autorka w sposób naturalny dzieli utwór na trzy części.
Wydarzenia pierwszej części powieści dzieją się pod koniec lat siedemdziesiątych XX wieku na terenie istniejącego wówczas państwa: Związku Radzieckiego.
Dwie kolejne części książki przedstawiają rozmyślania i wydarzenia z życia głównej postaci po-wieści – Anny, która jest teraz emerytowaną nauczycielką. Stara się ona odnaleźć w życiu po stracie męża i powraca do wspomnień.
Jak potoczyły się losy bohaterów? Czy zachowali pamięć o łączących ich kiedyś uczuciach? Jak zmienił się świat w ciągu trzydziestu kilku lat? Czy różnice w mentalnościach mieszkańców różnych kontynentów i odmiennych kultur pozwalają na swobodne komunikowanie się? Na te pytania i wiele podobnych im znajdzie czytelnik odpowiedź w książce.
Agata J. –
Powieść „Moje szerokie tory” przekona nas, że świat bezustannie się zmienia, a wraz z nim my. Główna bohaterka w przełomowym momencie swego życia odwoła się do wspomnień. Spróbuje przywołać zdarzenia sprzed trzydziestu lat. Ówczesna sytuacja zaczyna budzić tęsknotę. Sytuacje z okresu jej studiów w ZSRR zdadzą się niezwykle wyraźne. Całość dopełnią opisy niezwykle ciekawych miejsc. Najpewniej naszą uwagę przykuje jednak inny wątek. Bohaterka spróbuje nawiązać kontakt z kimś, kto kiedyś znaczył dla niej bardzo wiele. Niestety w ciągu ćwierćwiecza dużo się zmieniło.
Katarzyna Krawczyk –
466 stron powrotu do przeszłości. Możliwość cofnięcia się do czasów szkolnych lub studenckich, z sentymentem, ale również refleksją, jak bardzo czas i doświadczenia życiowe nas zmieniają. Anna Suszek napisała fenomenalną książkę, która lekko podważa teorię, że najszczęśliwsze chwile to chwile młodości. Z perspektywy czasu okazuje się, że nie wszystkie decyzje podjęte w młodości, były dla nas dobre, a ich konsekwencje mogą nas zaskoczyć nawet po 25 latach.
http://dlalejdis.pl/artykuly/moje_szerokie_tory_recenzja
Mirosława Dudko –
Powieść ma charakter obyczajowy, wzbudzający nostalgię i przybliżający czasy, które jeszcze niedawno były udziałem wielu z nas. To nie tylko historia o miłości, przyjaźni, rozczarowaniach, i rozterkach ale też o upływie czasu a z tym wiąże się przemijanie i ciągłe zmiany, które są stałym elementem życia.
To ponadczasowa opowieść i sentymentalna podróż dla każdego, zwracająca uwagę na ważne aspekty naszego istnienia. Przenosi nas w przeszłość, do czasów bez Internetu, komórek, komputerów, szybkich samochodów i innych gadżetów czy udogodnień. Dla współczesnych młodych ludzi z pewnością da ona obraz ówczesnego życia, o którym mogą przeczytać jedynie w książkach czy usłyszeć od dziadków lub rodziców. Natomiast osoby dorastające w latach siedemdziesiątych z pewnością z łezką w oku powrócą myślami do lat swojej młodości.
cała recenzja tutaj: https://ezo-ksiazki.blogspot.com/2018/03/406-moje-szerokie-tory.html
Biblioteczka u Rudej –
To książka, która moim zdaniem ma potencjał,ale gdzieś się rozmył być może za sprawą wielu wersów w innych językach, które mi osobiście lekko przeszkadzały w czytaniu i mnie irytowały. Co z tego,że piękne słowa jak co chwilę musiałam zaglądać do tłumaczeń. Mi to osobiście przeszkadzało,ale może się czepiam.
To powieść sentymentalna, która znajdzie swoich zwolenników:) do mnie ona do końca nie przemówiła,ale znalazłam w niej wiele fajnych i ciekawych myśli:)
„Dobrze jest mieć znajomych, przyjaciół, móc z nimi wesoło spędzać czas – jednak to nie wystarczy;potrzebny jest jeszcze ktoś bliski odmiennej płci, u boku którego można się budzić rankiem, pić z nim poranną kawę, nie zgadzać się co do planów na dzień, podziwiać wspólnie kolor liści rosnącego za oknem klonu”.
https://rudabiblioteczka.blogspot.com/2018/06/anna-suszek-moje-szerokie-tory.html