Powieść przedstawia historię Ewy Boguckiej na różnych etapach życia. Wspomina czasy dzieciństwa, rodziców, szkołę, przechodząc do okresu wczesnej dorosłości, gdzie swą uwagę kieruje na związki z mężczyznami, oraz początkowe doświadczenia w pracy zawodowej. Epizody te stanowią zaledwie wstęp do kluczowej treści tej powieści, są jednak istotne, aby zrozumieć późniejszą postawę bohaterki wobec codziennych spraw i wydarzeń w rzeczywistości PRL.

Kobieta wypalona zawodowymi obowiązkami zostaje dziennikarką i zaczyna angażować się w działalność „Solidarności” na Śląsku. Jako działaczka nurtu opozycyjnego wobec ówczesnej komunistycznej władzy w jej życiu zachodzą spektakularne zmiany – polityczne prześladowanie, uwiezienie, ale też przypadkowe „wypadki” najbliższych osób. Splot wielu wydarzeń powoduje, że Ewa opuszcza Polskę.

W tle tragicznego okresu dostrzegamy psychologiczną głębię relacji międzyludzkich, zarówno rodzinnych, jak i towarzyskich, ale też przyjaźń i nieufność wobec przyjaciół. Powieść zawiera prawdziwy klimat okresu rzeczywistości komunistycznej.