Premiera 6 maj 2022
Poznaj historie ludzi, którzy szukając szczęścia i miłości, tracą je nieustannie. Jest to opowieść o pętli miłości, zbrodni i szaleństwa.
Od czasów II wojny światowej do współczesnych.
Każdy z nas jest elementem układanki zwanej życiem. Ludzie puzzle próbują każdego dnia się dopasować i znaleźć odpowiednie miejsce, by stać się częścią wszechświata i wieść szczęśliwe życie.
Maksymilian Born ukazuje życie kilkorga ludzi. Ich historie zazębiają się, przeplatają lub łączą się podobnym finałem czy przeszkodami, z którymi ich bohaterowie zmagają się każdego dnia.
Ludzie od zawsze szukali swojej połówki, a później tonęli w codzienności. Historie niektórych istnień były tragiczne, przez czasy, w których przyszło im żyć i dodatkowe okoliczności, które są tłem tej także niezwykłej układanki. Pojedynczy puzzel niewiele jest wart, gdy leży samotnie w kartonie, podobnie ludzie istnienia potrzebują interakcji z innymi, by dopełnić przeznaczenia. Tylko czy każdemu udaje się odnaleźć swoje miejsce?
By życie z samym sobą, spojrzenie w lustro było do zniesienia.
Poznaj historie ludzi, którzy szukając szczęścia i miłości, tracą je nieustannie. Jest to opowieść o pętli miłości, zbrodni i szaleństwa.
Monika Urban –
Książkę Maksymiliana Brona to opowieść, którą należy traktować jak układankę. Autor przedstawia tu historie ludzi, których drogi gdzieś tam się przecinają lub przynajmniej ich historie są dość podobne. Każdy z nas jest elementem tej życiowej układanki i próbuje znaleźć swoje miejsce w życiu. Bohaterowie tej książki to ludzie, których życie doświadczyło na różnych etapach ziemskiej wędrówki. Są bardzo zagubieni i cały czas zmagają się z przeszłością, ledwo radząc sobie z teraźniejszością i odciskając piętno na przyszłości. Autor nawiązuje tu do poglądów filozofów i ludzi, którzy zastanawiali się nad ludzką egzystencją. Schemat rodziny, wydający się być spełnieniem dla jednostki ludzkiej, która znajduje swoje miejsce u boku innej osoby, okazuje się być czymś nieosiągalnym, bo złudne dopasowanie staje się zaczątkiem alienacji i nieszczęść wywołanych przez to, że niepasujące do siebie elementy nawiązały interakcję, tworząc rodzinę. Czasem lepiej się rozstać i pójść dalej, szukając kolejnej luki w układance, w którą można spróbować się wpasować.
całą recenzja – http://autorzy365.pl/ludzkie-puzzle-powiesc-ktoa-nalezy-traktowac-jak-ukladanke_a7026