Kontynuacja książki „Kobiety Afryki, obyczaje, tradycje, obrzędy, rytuały”, która pozwala nam ponownie spotkać dyskutantów poznanych w pierwszej części książki. Tym razem poruszone zostają bardzo trudne obszary codzienności, dlatego po książkę powinni sięgać jedynie dorośli. Poznamy młodociane prostytutki, których wiek z pewnością zaszokuje Europejczyków, odwiedzimy szpitale, dostrzeżemy oznaki postępu, a nawet rozpoznawalne objawy AIDS w Afryce.
SPIS TREŚCI
Wstęp
Rozdział 1 Wizyta w szpitalu
Rozdział 2 O czym się nie mówi
Rozdział 3 Z wizytą u Dana
Rozdział 4 Spełnione proroctwo
Rozdział 5 Ma chłop zdrowie
Rozdział 6 Nie zostałam prostytutką przez przypadek
Rozdział 7 Wojownicy pustyni
Rozdział 8 Miłość na dachu
Rozdział 9 Goście
Rozdział 10 Province of Freedom for Black Poor
Rozdział 11 Przyjechała uwar gida
Rozdział 12 Listy z Polski
Rozdział 13 Tajemniczy nieznajomy
Rozdział 14 Dymy w świątyni
Rozdział 15 Makaranta
Rozdział 16 Na komisariacie policji
Rozdział 17 U Szlachcica w domu
Rozdział 18 Na Oddziale Położniczym
Rozdział 19 Tu się kobiet w rękę nie całuje
Rozdział 20 Afrykańska Karta Praw Kobiet
Rozdział 21 Prawo do wody
Rozdział 22 Akanke warkè!
Rozdział 23 Albishir
Rozdział 24 Dermatolog
Rozdział 25 Jeszcze raz się narodzić
Rozdział 26 Goście z Maiduguri
Rozdział 27 Słuchać głosów nocy
Rozdział 28 Nieobyczajne żony
Rozdział 29 List od córki
Rozdział 30 Ciemna krew
Rozdział 31 Rozmowa
Rozdział 32 Dan
Rozdział 33 Należy mu się więcej żon
Rozdział 34 Yankari
Rozdział 35 Baobaby
Rozdział 36 Słonie
Rozdział 37 Nawet nie próbował…
Agnieszka Krizel –
Po lekturze pierwszej części, którą miałam przyjemność czytać prawie rok temu, mój apetyt czytelniczy rósł w oczekiwaniu na drugą część, bo nie ukrywam, że książka zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Afryka jest kontynentem specyficznym, mieszanką kultur, świadomości, gdzie przyroda w niektórych miejscach jest nieskażona ingerencją człowieka, a ludzie żyją w zamkniętych, hermetycznych społecznościach, kierując się przekazywanymi przez pokolenia obrzędami, tradycjami. My – ludzie cywilizacji odkrywamy Afrykę z jej całym potencjałem, ogromnym bagażem, dziwiąc się jej innością, specyficznym klimatem, mentalnością. Afryka, to też ludzie – mężczyźni, kobiety, dzieci. Różne jej oblicza pokazał mi już Marcin Kydryński w książce „Biel”, a Jadwiga Wojtczak – Jarosz, odkryła prawdziwe obrazy Afrykanek, zatrważające rytuały związane z życiem w danym plemieniu, często graniczące z absurdem i obojętnością, spowszednieniem mężczyzn na tego typu ekscesy, noszące znamiona cywilizacyjnego znęcania się.
https://nietypowerecenzje.blogspot.com/2018/01/kobiety-afryki-obyczaje-tradycje.html