Autorka zaprasza nas do czytania obszernym, serdecznym wprowadzeniem, dokładnie wyjaśniając w nim, dlaczego i po co powstała ta książka. Uwaga, za tytułową stroną znajduje się informacja, czyjej pamięci poświęcona jest publikacja oraz cytat, który nabiera znaczenia w trakcie lektury, a po jej zakończeniu skłania do głębszych przemyśleń. Niezwykle ważne jest także, że pozycja ta ukazuje Jerozolimę oczyma zwykłej turystki, więc jeżeli kiedykolwiek uda nam się zawitać do tego pięknego miasta, unikniemy kłopotów, korzystając z doświadczeń innej osoby.

Nie liczmy, że w spisie treści znajdziemy hasła typu: budowa terenu, zabytki, mapy, miejsca noclegowe itp. Autorka podzieliła całość na ciekawie zatytułowane rozdziały, m.in. „Najpierw Tel Awiw…”, „Adoni medaber iwrit?”, „Wehikuł czasu, czyli w dzielnicy Mea Shearim”, „Obozowe tatuaże – dziwaczna moda?”. Tytuł to zawsze wskazówka, o czym będzie mowa. Słowo „rozdział” może brzmieć dość poważnie i kojarzyć się z opasłymi naukowymi lub beletrystycznymi pozycjami, ale bez obaw, Ewelina Rubinstein zagwarantuje nam niezapomniane doznania.

Treść poprowadzi nas przez naznaczone różnicami miejsce, w którym świat arabski miesza się z żydowskim, a żydowski z chrześcijańskim. Przekonamy się, że na temat Izraela i Izraelczyków wiedzieliśmy naprawdę niewiele i najprawdopodobniej ulegaliśmy stereotypom. Musimy bowiem wiedzieć, że podróż, w jaką zabierze nas autorka, pełna będzie intelektualnych wyzwań. Zderzenie z kulturą Bliskiego Wschodu może „boleć”, ale dyskomfort ten jest jedynie efektem zmian, jakie na trwałe wyryją się w naszej świadomości.

Tą książkę przeczytać powinien każdy.