Książka „Imperatyw Boga” zawiera odpowiedzi na pytania od wieków stawiane przez ludzkość. Jest to kolejna pozycja, której nie można pominąć. W trakcie lektury zastanowimy się nad kilkoma istotnymi kwestiami. Chcemy przecież wiedzieć, czy od tysiąca lat żyjemy w porządku społecznym promującym podłość? Mamy prawo pytać, czy Słowianie to chrześcijanie? Powinniśmy wiedzieć, czy Szatan to fikcja, ale jego ofiary już nie? Po przeczytaniu niniejszej książki z łatwością odpowiemy na każde z tych pytań. Zrozumiemy, że jesteśmy religijnie zniewoleni i nie potrafimy zidentyfikować źródła naszej tożsamości. Na szczęście autor uświadomi nam, że możemy wydostać się z religijnego zamroczenia, by poszukać sensu korzeni ludzkiej moralności.

Wiara, własna tożsamość… hm… to nie jest łatwa książka.

O nie, wcale nie łatwa… Wręcz dość trudna, ale to chyba dlatego, że tak bardzo dotykająca rzeczy trochę przez nas pomijanych na co dzień, a jednak tak… ważnych dla (i z perspektywy) naszego wnętrza. Każdy bowiem w coś wierzy, prawda? (nawet „wiara w nic” jest także rodzajem wiary, pewnym wiary wyborem, więc… nawet jeśli mówimy o ateistach, to ich niewiara jest – chyba – także rodzajem wiary właśnie). Pytanie… w co tak naprawdę wierzymy. I co leży u podstaw tej wiary.

Być może „Imperatyw Boga” nie jest łatwy w odbiorze dlatego, że… nie jest książką wygodną, ani też prostą czy przyjemną. Sięganie w głąb siebie, bądź też w miejsca niekoniecznie często przez nas samych (i w nas samych) odwiedzane, czy też traktowane przez nas na zasadzie pewnej oczywistości (mam na myśli nastawienie pt. więc po co się zastanawiać, prawda?) to dość trudne zadanie – jeśli się oczywiście podejdzie do niego na poważnie. Hm… czy warto? Jeśli kogoś interesuje własne „ja” – nawet na gruncie religii, wiary – to tak, warto.

Poza sferą własnego „ja” książka jest ciekawa o tyle, że autor snuje także rozważania na temat pewnej tożsamości nas samych jako pewnej słowiańskiej zbiorowości. A także na temat zbioru wartości jakimi się jako wspomniana zbiorowość kierujemy, i to od tysiącleci – z jednoczesnym wskazaniem na zmiany, jakie w tej sferze na przestrzeni dziejów zaszły. Pouczające…

Czy to pozycja do polecenia? Jak najbardziej tak. Jedno wszakże nie ulega wątpliwości – na tę książkę trzeba mieć autentyczną ochotę, czas i, jeśli nie ma to być lektura „na odczepnego” (a być nie powinna)… to warto byłoby podejść do tej książki poważnie. Czy tak zrobicie – to już Wasz wybór… Jednak warto to zrobić.