Każdego dnia na świecie dochodzi do okrutnych zbrodni. Historia zbroczona jest krwią. Nie znając faktów, możemy odnieść mylne wrażenie. Uznać, że kiedyś świat był lepszy.
Niniejsza książka uświadomi nam przykrą prawdę. Ludzie zdolni do przestępczych czynów zawsze byli, są i będą wśród nas. Poznając treści kronik sądowych, zrozumiemy, że wiek XIX obfitował w zbrodnie. Pospolite przestępstwa zdarzały się na porządku dziennym podobnie jak korporacyjne afery. Dochodziło także do brutalnych mordów.
Autorzy, bazując na źródłach historycznych, pozwalają nam wkroczyć w przestępczy półświatek. Reporterska forma narracji nie pozwala oderwać się od lektury. Za dziewiętnastowiecznymi zbrodniami, kryją się różnorodne motywy. Warto zaznaczyć, że dzięki autorom opisywani bohaterowie przemówią. Zaświadczą o minionych wydarzeniach.
SPIS TREŚCI
ROZDZIAŁ I
Młodociany okrutnik
ROZDZIAŁ II
Samosąd
ROZDZIAŁ III
Baran
ROZDZIAŁ IV
Zabić ojca
ROZDZIAŁ V
Mąż, żona, kochanek
ROZDZIAŁ VI
Oficerska buta
ROZDZIAŁ VII
Czy Cyganie porywają dzieci?
ROZDZIAŁ VIII
Czarownik z końca XIX wieku
ROZDZIAŁ IX
Prosimy nie naśladować
ROZDZIAŁ X
Lekarstwo ze żmii
ROZDZIAŁ XI
Książę Gokczajski czy Jan Babajew? Opowieść o losach fałszywego księcia.
ROZDZIAŁ XII
Świętokradztwo
ROZDZIAŁ XIII
Nieszczęsna dola
ROZDZIAŁ XIV
Miałkie szkło
ROZDZIAŁ XV
Młynarka
ROZDZIAŁ XVI
Miała matka syna… czy córkę?
ROZDZIAŁ XVII
Napad na ulicy Leszno
ROZDZIAŁ XVIII
Uwiodła dziecko?
ROZDZIAŁ XIX
Rozprawa między panem a włościankami
ROZDZIAŁ XX
Niewinne dziewczę
ROZDZIAŁ XXI
Uwięzienie szklarza
ROZDZIAŁ XXII
Teatroman
ROZDZIAŁ XXIII
Waleczna dziewczyna
ROZDZIAŁ XXIV
„Adwokat” z ulicy Chmielnej
ROZDZIAŁ XXV
Włościański upór
ROZDZIAŁ XXVI
Kieleckie w ogniu
ROZDZIAŁ XXVII
Mały topielec
ROZDZIAŁ XXVIII
Oszustwo w kolei żelaznej
ROZDZIAŁ XXIX
Przemytnicy
ROZDZIAŁ XXX
1 maja
ROZDZIAŁ XXXI
Samookaleczenie
ROZDZIAŁ XXXII
Zhańbienie czy nadużycie płciowe?
ROZDZIAŁ XXXIII
Polityczny denuncjator
ROZDZIAŁ XXXIV
Proces posła
ROZDZIAŁ XXXV
Zdrada państwa czy niefrasobliwość
ROZDZIAŁ XXXVI
Zabójstwo hrabiego
ROZDZIAŁ XXXVII
Przygoda Stanisława Staszica
ROZDZIAŁ XXXVIII
Zabawa z fuzją
ROZDZIAŁ XXXIX
Fatalna „pięcioreńskówka”
ROZDZIAŁ XL
Szlachta przeciw włościanom
ROZDZIAŁ XLI
Oszustwa notariusza
ROZDZIAŁ XLII
Zbrodnia w Sahrynie
ROZDZIAŁ XLIII
Proces polityczny Mikołaja Raszewskiego
ROZDZIAŁ XLIV
Plebanie i szynki w niebezpieczeństwie
ROZDZIAŁ XLV
Jubiler Arszagi
ROZDZIAŁ XLVI
Uciekł od kary miecza
ROZDZIAŁ XLVII
Pręgierz
ROZDZIAŁ XLVIII
Rękami dziecka
ROZDZIAŁ XLIX
Szpieg w seminarium
ROZDZIAŁ L
Mali bandyci
ROZDZIAŁ LI
Trucicielka
ROZDZIAŁ LII
Król propinacji przed sądem
ROZDZIAŁ LIII
Skatowany więzień
ROZDZIAŁ LIV
Matka?
ROZDZIAŁ LV
Nieostrożność
ROZDZIAŁ LVI
Żelazne alibi
ROZDZIAŁ LVII
Wierny pies
ROZDZIAŁ LVIII
Dziewiętnastowieczni zbójcy
ROZDZIAŁ LIX
Usiłowanie zabójstwa
ROZDZIAŁ LX
Jan Matejko
ROZDZIAŁ LXI
Morderstwo stróża Kasy Oszczędności
ROZDZIAŁ LXII
Kara śmierci
ROZDZIAŁ LXIII
Śmierć generała, czyli nieudolność sądu
ROZDZIAŁ LXIV
Relacja świadka sądowego
ROZDZIAŁ LXV
Włościanin ze wsi Bezwoli
ROZDZIAŁ LXVI
Tragedia panny Cecylii G.
ROZDZIAŁ LXVII
Bluźnierstwo, obelgi, obraza…
ROZDZIAŁ LXVIII
Śmiertelne pobicie
ROZDZIAŁ LXIX
Do haremu
ROZDZIAŁ LXX
Śmierć hrabiego
ROZDZIAŁ LXXI
Zły ojciec – książę Urusow
Semrau –
Fantastyczna książka, którą powinien przeczytać każdy fan historii kryminalnych
Fantastyczna książka, którą powinien przeczytać każdy fan historii kryminalnych, mentalności zabójców. Autor opisuje wywiady z mordercami, przestępcami z XIX wieku, co jakiś czas oddając im głoś. Jest to świetny zabieg, pozwalający poczuć , że informacje docierają do nas z pierwszej ręki. Każdy fan kryminałów co najmniej raz zastanawiał się, co jest motywacją. motorem napędowym tych wynaturzonych bestii, które są w stanie zrobić najokrutniejsze rzeczy. Rozmowy z nimi otwierają nam furtkę od ich umysłów, kierują nas na właściwe tory, pokazują jak rozgryźć umysł mordercy. Temat naprawdę fascynuje, a bardzo szeroki zakres typów zbrodni, które są opisane nie pozwala się nudzić, fascynuje ze strony na stronę, coraz bardziej wciągając czytelnika, aż w końcu zrozumie, dlaczego tak się stało. Serdecznie polecam.
Marcyśka –
Książkę Historie kryminalne. Wiek XIX czyta się z zapartym tchem. Czytelnik w akcie lektury zostaje przeniesiony bez reszty w realia dziewiętnastowieczne. Tekst napisany jest językiem jednocześnie nawiązującym do epoki, o której traktuje książka, i zarazem przystępnym dla współczesnego odbiorcy.
Historie, które przedstawiają Piotr i Karol Ryttlowie, zaskakują swoim bogactwem. Część wprawia w rozbawienie, część – w osłupienie, inne mrożą krew w żyłach. Jest to pozycja godna polecenia dla osób czytających kryminały, interesujących się marginesem społecznym czy lubiących wejrzeć w głąb ludzkiej duszy w poszukiwaniu prawdy o naszej naturze. Czasem – jak pokazują opisane historie – dość mrocznej.
Marcin100 –
Bardzo fajne historie kryminalne, można powiedzieć, opowiadania z dreszczykiem. Tyle tylko że to wszystko historie prawdziwe, prosto z XIX wiecznych kronik kryminalnych na ziemiach polskich. Każda historia jest sama w sobie pociągająca i intrygująca. Mogę zdecydowanie powiedzieć że prawdziwe historie są najciekawsze i najbardziej zdumiewające. Nikt nie wymyśliłby lepszych historii jak to zrobiło życie i rzeczywistość.
Joanna Sieg –
Gdy słyszymy w mediach o przeraźliwych zbrodniach dokonywanych przez zwyczajnych ludzi włos jeży się na głowie. Nagle okazuje się, że bibliotekarz, u którego wypożyczaliśmy zwykle książki jest mordercą, który potrafił obciąć głowę kobiecie, a jej poćwiartowane ciało przewozić w walizce taksówką. Kiedy indziej słyszymy, że prawie ćwierć wieku temu inny zwyczajny człowiek oskórował znajomą i wrzucił jej szczątki do Wisły, a dopiero teraz śledztwo wykazało, że to właśnie on może być mordercą… To tylko przykładowe historie, których możemy mnożyć na pęczki. Dlaczego ludzie dopuszczają się takich zbrodni? Co nimi kieruje? Czy kiedyś było ich mniej? A może po prostu nie wiedzieliśmy o nich, bo media nie były aż tak powszechne?
Co ludzi od wieków ciągnie do zbrodni? Żądza bogactwa, frustracje, wewnętrzne głosy? Czy człowiek popełniający zbrodnię stawia się ponad prawem ludzkim i boskim, czy wykonuje moralny imperatyw, czy też jest ślepym narzędziem zdegenerowanego umysłu? Na podstawie kilkudziesięciu casusów opisanych w książce „Historie kryminalne. Wiek XIX” każdy może wyrobić sobie własne zdanie na powyższe pytania. Dzięki ogólnoludzkim rozważaniom i pytaniom zadawanym sprawcom przez autorów możemy próbować zrozumieć motywy i cele działania sprawców. A spektrum spraw, nad którymi pochylają się autorzy, jest bardzo szeroki – od motywowanych zazdrością morderstw, poprzez sąsiedzkie waśnie, po polityczne niesnaski… Bogactwo materiału jest imponujące.
Książka autorstwa Piotra i Karola Ryttlów jest niezwykle wciągająca. Napisana w reporterski sposób, a do tego okraszona niezwykłą werwą pozwala zagłębić się w życie i śmierć dziewiętnastowiecznego miasta. Autorzy używają w swojej książce czasu teraźniejszego, przez co całość jest bardzo dynamiczna, a czytelnik ma wrażenie, że dana sytuacja toczy się teraz, w tym momencie. Moim zdaniem jest to lektura obowiązkowa dla sympatyków historii kryminalnych, a tym bardziej na długie jesienno-zimowe wieczory, które właśnie nas dotykają.
Zapomniana Biblioteka –
W I tomie „Historii kryminalnych. Wiek XIX” Piotr Ryttel i Karol Ryttel zamieścili kilkadziesiąt opowieści, w których m.in. starają się znaleźć odpowiedź na pytanie jakie są motywy i cele sprawców przestępstw. Choć w książce nie zamieszczono bibliografii, można domniemywać, że autorzy posiłkowali prasą z epoki, musieli również wiele czasu spędzić w archiwach, wertując pożółkłe i zdekompletowane akta sprzed stu kilkudziesięciu lat.
Więcej na:
http://www.zapomnianabiblioteka.pl/2017/12/historie-kryminalne-wiek-xix-czesc-i.html
Agnieszka –
Raczej rzadko mamy okazję poznania wydarzeń związanych z przestępczością w XIX wieku. Lukę tę stara się wypełnić książka „Historie kryminalne. Wiek XIX”. Autorzy, korzystając z dawnych publikacji, przedstawiają obrazki z życia kilku warstw społecznych. Najwięcej historii dotyczy włościan. Zadziwiające jest, jakie pomysły mieli nasi przodkowie, pragnąc pozbyć się na zawsze niekochanego małżonka lub rywala w miłości bądź interesach. Oto dwa przykłady wywołujące dziś rozbawienie: ugotowana żmija dodana do posiłku i szkło potłuczone na miałko, wsypane do pożywienia.
Inne opisane w książce historie są bardziej poważne. Występują w nich drobne przestępstwa i zbrodnie. Nie brakuje oszukańczych metod, nieuczciwych przedsięwzięć, prostych kradzieży oraz rozbojów i zabójstw.
Część historii wstrząśnie czytelnikiem, inne pobudzą do refleksji nad ludzkim losem. Przykre wrażenie wywołuje na przykład opis szpitala dla chorych psychicznie w Kulparkowie, czy niedola syna księcia Urusowa.
Mimo często występujących pojęć prawniczych i otoczki historycznej książkę czyta się łatwo.
W mroku historii –
Historia XIX wieku skąpana jest we krwi ofiar makabrycznych zbrodni. Mordercy, sadyści, szaleńcy i psychopaci od zawsze żyli pomiędzy zwykłymi ludźmi, często nieświadomymi zagrożenia, jakie mogą spotkać na swojej drodze. Nie inaczej było na ziemiach polskich pod zaborami, o czym przeczytać można w książce „Historie kryminalne. Wiek XIX”, która jest interesującym obrazem ówczesnego społeczeństwa, przestępczego środowiska oraz systemu prawnego, który był bardzo surowy wobec sprawców przestępstw. Jednak gdy ofiara stawała oko w oko ze swoim oprawcą, sprawiedliwość nie zawsze była ślepa…
Zaletą tej pozycji jest także to, że autorzy nie próbują nikogo oceniać, pouczać, moralizować. Nie ma miejsca na narracyjne próby wytłumaczenia motywów działania przestępców i przestępczyń. Nie ma piętnowania niecnych uczynków. Smaczku całej książce dodaje również obecność na jej stronach tak słynnych osób jak Jan Matejko i Stanisław Staszic. Byli ofiarami? A może to oni dopuścili się przestępstw kryminalnych? Tego nie zdradzimy – odpowiedź na te pytania poznacie w trakcie „lektury z dreszczykiem”. A potem nie pozostanie Wam nic innego, jak tylko z niecierpliwością czekać na kolejną część kryminalnych opowieści…
więcej na portalu W mroku historii
https://wmrokuhistorii.blogspot.com/2018/02/historie-kryminalne-wiek-xix.html
Agata –
W książce przewijają się obok nieznanych szerzej postaci również takie, które znamy z historii: Hrabia Szembek, Jan Matejko, hrabie Dzieduszycki, Stanisław Staszic czy wspomniany już generał Słubicki. Wszyscy znamy te postaci, ale prawie nikt nie zna wydarzeń z nimi związanych a przedstawionych w „Historiach kryminalnych”
Książka napisana językiem zrozumiałym, prostym mimo występujących dość często pojęć prawniczych i otoczki historycznej.
Autorzy pokazują nam w czytelny sposób wydarzenia związanych z przestępczością w XIX wieku, o których mało kto wie, ponieważ rzadko są opisywane. Książka w dużej mierze wypełnia tę lukę. Okazuje się, że podobnie jak dzisiaj, także w tamtych czasach nie brakowało oszukańczych metod, nieuczciwych przedsięwzięć, prostych kradzieży oraz rozbojów i zabójstw i wszelkiego rodzaju oszustw.
Zachęcam do przeczytania, bo oprócz spraw kryminalnych możemy poznać trochę historii XIX wieku pokazanej w ciekawej formie.
Ireneusz Piątek
https://historyk.eu/wpis/recenzja-ksi%C4%85%C5%BCki-historie-kryminalne-wiek-xix