54 strony poezji i 50 wierszy – na jeden wieczór, nawet nie ten najdłuższy, zimowy, albo na całe życie, jak słowa księdza Twardowskiego: „Spieszmy się kochać ludzi – tak szybko odchodzą”, czy dylematy pana Cogito u Zbigniewa Herberta i tych, którzy biorą je już za swoje, czy wreszcie piosenki z poezji Edwarda Stachury, może u Starego Dobrego Małżeństwa.

To się okaże już po pierwszym czytaniu i po ostatniej kropce. Gdy utrwalą się słowa, które będą miały wpływ na kształt i kierunek myśli oraz na siłę wzruszeń w skali od 1 do 10, a także gdy utrwalą się obrazy, jakie pojawią się za otwartymi przez autora drzwiami do jego wyobraźni i doznań. Wszyscy chyba zgodzą się z tym, że wiersz jest kluczem do wnętrza poety, choć jednocześnie mogą potwierdzić, że nie zawsze pasującym.

…czy myślę o tobie ciągle?
skądże, jedynie kiedy żyję…
czy kocham ciebie mocno?
…jedynie bardziej od życia…
czy twoje piękno może zranić?
…jedynie mocniej niż życie…
czy bym kochał, gdybyś się zmieniła?
…zawsze ponad życie.
(List do niej)

Tomik poezji, zachęcający do refleksji i przemyśleń. Jest poświęcony uczuciom, towarzyszącym nam w drodze przez życie. Bezkompromisowy, przy tym trzymający się nadziei i wielkiej idei romantyzmu.

Zachęcamy do przeczytania wywiadu z autorem

„Nie chcę marnować czasu”– wywiad z Damianem Jackowiakiem  – http://autorzy365.pl/nie-chce-marnowac-czasu-wywiad-z-damianem-jackowiakiem_a6937

„Każdy wiersz jest unikalny”– kontynuacja wywiadu z Damianem Jackowiakiem  – http://autorzy365.pl/kazdy-wiersz-jest-unikalny-kontynuacja-wywiadu-z-damianem-jackowiakiem_a6936