Poetycka opowieść o tym, co w życiu najważniejsze. Eliza Segiet zauważa zarówno wstydliwe i bolesne sprawy naszej codzienności, jak również te najbardziej wzniosłe, przynoszące ukojenie i satysfakcję.
Książka Elizy Segiet kolejny raz skupia się na Człowieku. Poetka od spraw jednostkowych, intymnych prowadzi nas do opowieści o ludziach, o nas samych.
Wśród naczelnych motywów tomu „Bardziej być” możemy wyróżnić tematy bolesne, wstydliwe, wywołujące gniew, smutek czy frustrację – przemoc domowa, porzucanie starszych osób, brak pewności siebie, alienacja.
Żywe są tu także problemy, o jakich dziś toczą się ważne dysputy – m.in. rola kobiety, równouprawnienie, kwestie ekologiczne, niezdolność do funkcjonowania w świecie, będąca skutkiem uzależnienia od wirtualnej rzeczywistości. Nie brakuje tu także zagadnień typowych dla twórczości poetki, jak np. upływ czasu, niewykorzystany potencjał i marzenia o realizowaniu własnych marzeń, refleksje o sprawach uniwersalnych.
Podmiot tego zbioru to kobieta po przejściach, która dopiero zaczyna żyć tak naprawdę. Wybiera się w podróż, by poznać siebie, wsłuchać w swój wewnętrzny głos. Przy okazji dostrzega nie tylko piękno mniej lub bardziej egzotycznych zakątków, ale i współczesny świat, dzisiejszy sposób życia. Ucieka od zgiełku, od wszelkich masek i kostiumów, które najchętniej przybieramy w wirtualnej rzeczywistości, pragnie swoistego oczyszczenia, którego upatruje m.in. w życiu w zgodzie z naturą i samą sobą.
? Daj przeczytać – blog
W poezji Elizy Segiet nieustannie pobrzmiewają głosy osób, które na co dzień milczą, z różnych powodów. Są to m.in. ofiary prześladowań, przemocy domowej, niepełnosprawni, osoby o niskiej samoocenie, zmarli itp. Poetka oddaje głos ich lirycznym symbolom wierząc, że literatura ma moc oddziaływania na czytelników, że potrafi zatrzymać i zmusić do refleksji. Jednak Segiet mówi nie tylko w imieniu ludzi, pochyla się też nad tym, co tego głosu nie ma w ogóle – a więc, ogólnie mówiąc, nad przyrodą (ważny, choć tylko zasygnalizowany, motyw dbania o środowisko).
? Recenzje Agi – blog Agnieszki Krizel
Tomik „Bardziej być” Eliza Segiet nieustannie mnie zaskakuje wysublimowaną, bliską sercu poezją, którą chciałaby się bez przerwy nosić przy i ze sobą, by mieć możliwość zaglądać do tomiku w każdym miejscu i o każdej porze. Poetka niezwykle sugestywnie intensyfikuje swoje odczucia i spostrzeżenia otaczającej rzeczywistości. Codzienność przecina trafnymi określeniami i frazami elektryzującymi nasze refleksje, pośrednio zmuszając do głębszych przemyśleń. Podmiot liryczny tych wierszy odsłania estymę, erudycję i wielopłaszczyznowe konstelacje lirycznych szlaków. Zadaje pytania, pogrąża się w swojej samotności, ale nade wszystko mówi o rzeczach ważnych, ulotnych, z przesłaniem.
Z każdą książką/tomikiem autorki mam przyjemność poznać Jej nowe oblicze wrażliwości artystycznej. Szczerze i bardzo polecam!
? Ewelina Grzesiuk – portal dlaLejdis.pl
„Bardziej być” to idealny tomik dla tych, którzy lubią poczytać coś skłaniającego do refleksji i zmuszającego do wszechstronnego myślenia, pochylając się nie tylko nad kwestiami związanymi z własnym „ja”, ale chociażby współzależnymi z naturą, zwierzętami, czy właśnie osobom, w których imieniu niejako przemawia Eliza Segiet. W zbiorze najnowszego wydania poetki szczególnie moją uwagę zwróciły wiersze tj. „Dal”, „Mit”, „Natura”, „Mieć mniej” oraz wspomniane wyżej „Betonowe raje”. Na samym końcu tomiku znajduje się komentarz redaktor Kingi Młynarskiej, który można przyjąć za pewnego rodzaju przewodnik, ułatwiający interpretację zbioru publikacji Segiet. Warto wspomnieć, że na tylnej okładce, tomik jest sygnowany nazwiskiem Ewy Wencel (aktorki, dr. sztuk teatralnych) i Williama S. Peters (poety i pisarza). Wcześniej wydawane wiersze naszej poetki były doceniane nie tylko w Polsce, ale także za granicą – mam nadzieję, że również „Bardziej być” zostanie szerzej zauważone.
dajprzeczytac –
W poezji Elizy Segiet nieustannie pobrzmiewają głosy osób, które na co dzień milczą, z różnych powodów. Są to m.in. ofiary prześladowań, przemocy domowej, niepełnosprawni, osoby o niskiej samoocenie, zmarli itp. Poetka oddaje głos ich lirycznym symbolom wierząc, że literatura ma moc oddziaływania na czytelników, że potrafi zatrzymać i zmusić do refleksji. Jednak Segiet mówi nie tylko w imieniu ludzi, pochyla się też nad tym, co tego głosu nie ma w ogóle – a więc, ogólnie mówiąc, nad przyrodą (ważny, choć tylko zasygnalizowany, motyw dbania o środowisko).
Świat wartości Segiet jest klarowny. Poetka, jak jej żeński podmiot, staje się orędowniczką pokoju, równości i miłości. Tu nie ma miejsca na kłamliwe obietnice, przypadkowe ciosy czy polowania na Człowieka. Poetka opowiada się za miłością, bo to w niej upatruje źródła szczęśliwego współżycia ludzi i tego, co ich otacza. Kochać drugiego człowieka – tak mało, a dla niektórych jednak zbyt wiele. Kochać siebie i kochać przestrzeń, po jakiej się poruszamy – to najważniejsze bodaj przesłanie płynące z „Bardziej być”.
https://dajprzeczytac.blogspot.com/2020/02/bardziej-byc-eliza-segiet.html
Recenzje Agi – blog Agnieszki Krizel –
Tomik „Bardziej być” Eliza Segiet nieustannie mnie zaskakuje wysublimowaną, bliską sercu poezją, którą chciałaby się bez przerwy nosić przy i ze sobą, by mieć możliwość zaglądać do tomiku w każdym miejscu i o każdej porze. Poetka niezwykle sugestywnie intensyfikuje swoje odczucia i spostrzeżenia otaczającej rzeczywistości. Codzienność przecina trafnymi określeniami i frazami elektryzującymi nasze refleksje, pośrednio zmuszając do głębszych przemyśleń. Podmiot liryczny tych wierszy odsłania estymę, erudycję i wielopłaszczyznowe konstelacje lirycznych szlaków. Zadaje pytania, pogrąża się w swojej samotności, ale nade wszystko mówi o rzeczach ważnych, ulotnych, z przesłaniem.
Z każdą książką/tomikiem autorki mam przyjemność poznać Jej nowe oblicze wrażliwości artystycznej. Szczerze i bardzo polecam!
Ewelina Grzesiuk –
„Bardziej być” to idealny tomik dla tych, którzy lubią poczytać coś skłaniającego do refleksji i zmuszającego do wszechstronnego myślenia, pochylając się nie tylko nad kwestiami związanymi z własnym „ja”, ale chociażby współzależnymi z naturą, zwierzętami, czy właśnie osobom, w których imieniu niejako przemawia Eliza Segiet. W zbiorze najnowszego wydania poetki szczególnie moją uwagę zwróciły wiersze tj. „Dal”, „Mit”, „Natura”, „Mieć mniej” oraz wspomniane wyżej „Betonowe raje”. Na samym końcu tomiku znajduje się komentarz redaktor Kingi Młynarskiej, który można przyjąć za pewnego rodzaju przewodnik, ułatwiający interpretację zbioru publikacji Segiet. Warto wspomnieć, że na tylnej okładce, tomik jest sygnowany nazwiskiem Ewy Wencel (aktorki, dr. sztuk teatralnych) i Williama S. Peters (poety i pisarza). Wcześniej wydawane wiersze naszej poetki były doceniane nie tylko w Polsce, ale także za granicą – mam nadzieję, że również „Bardziej być” zostanie szerzej zauważone.
cała recenzja na stronie – http://dlalejdis.pl/artykuly/bardziej_byc_recenzja
Recenzje Agi – blog Agnieszki Krizel –
Tomik „Bardziej być” Eliza Segiet to alegoryczne wyrażenie „Bardziej żyć”, którym chciałoby się określić wyjątkową lirykę tomiku. Poetka kreśli odważne i emocjonalne frazy, obrazując przy tym życie kobiety świadomej swego losu i przeżyć, jakich doświadczyła.
Wiersz „Normalność” idealnie wpisuje się w wartości współczesnej rzeczywistości, budując nutę niepewności i refleksji o sens przyszłości. Czy właśnie takich doczekaliśmy czasów? Te pytania pojawiają się bardzo często podczas wczytywania się w poszczególne wiersze, z wieloma którymi Czytelnik utożsami się z ich klimatem i przesłaniem.
Polecam i to bardzo!
KsiążkoMania –
Wszystkie wiersze ułożone są w bardzo zgrabny sposób. Początkowo rozbudzają w czytelniku smutek, rozżalenie, momentami nawet gniew i sprzeciw wobec pewnych kwestii poruszanych przez autorkę. Przechodzą następnie w drobną stagnację, pogodzenie się z losem oraz szukanie sensu bytu po to, aby na samym końcu go odnaleźć. Oczywiście, wiersze można czytać wyrywkowo, zależnie od nastroju, od czasu jaki można im poświęcić. Całościowo jednak stanowią one piękną kreację, która ze względu na swoją celowość choć raz jeden winna być przeczytana od początku do końca.
https://ksiazkomania17.blogspot.com/2020/05/byc-bardziej.html
Recenzje Agi – blog Agnieszki Krizel –
Tomik Eliza Segiet „Bardziej być” tym razem wymowniej i wyraziściej przygląda się człowiekowi – przewrotności jego natury, skomplikowanym relacjom. Liryka ta dogłębnie analizuje stany emocjonalne i refleksyjne, ale też te namacalne. Obrazy wychwycone z codziennej egzystencji obrazują wnikliwość obserwacji Poetki, które mimo swej ulotności dokonują się w naszej świadomości jak pieczołowicie odkładane na później znaki, do których wraca się w trudnych momentach i gdy poszukuje się odrębności w wyjątkowości narracji tych wierszy. A podmiotem lirycznym może być każdy z nas. Polecam! <3
ZDZISŁAW ANTOLSKI –
Po przeczytaniu tych wierszy czytelnik odczuwa swoiste katharsis. Stajemy się lepsi, bardziej otwarci na innych ludzi, gotowi im pomagać. Tomik “Bardziej być” jest swoistym podręcznikiem psychologicznego rozwoju. Po przeczytaniu czytelnik ma chęć wracać do niektórych tekstów i przemyśliwać je na nowo. Bardzo udany zbiór wierszy, zupełnie inny od dotychczasowych książek Elizy Segiet. Autorka ta lubi zaskakiwać czytelnika i każda jej pozycja książkowa jest inna od poprzednich, zarówno ze względu na formę, jak i treść.
więcej na stronie: https://mojaprzestrzenkultury.pl/archiwa/529