Zrodzona w burzy 1983 roku, zażywająca medyczną marihuanę, niepełnosprawna kobieta z marzeniami. Przyjęłam motto życiowe: „nie pójdę, bo nie mogę, ale dojdę, bo chcę”, i marzę nieśmiało, żeby okazało się prawdziwe. O ile istotnie raczej nie zacznę znów chodzić, coś przecież mogę. Podobno pisanie idzie mi całkiem nieźle, ale nie mnie oceniać. Myślę, że Państwo w tej kwestii, będą zdolni do dokonania najbardziej rzetelnej oceny.

Tuż obok – Agata Orzechowska

Agata Orzechowska: Pisząc, koncentruję się na tworzonych sytuacjach i postaciach, co pozwala odciąć się od rzeczywistości, która nie zawsze jest taka, jakiej byśmy chcieli – wywiad na stronie Kulturalne Rozmowy

Ta książka jest prośbą o pomoc. Każdy kto ją kupi wesprze mnie w zbieraniu środków na leczenie. Od 16 lat choruje na stwardnienie rozsiane, które uczyniło mnie głęboko niepełnosprawną osobą. Na chwilę obecną mogę jedynie pisać używając programu zapisującego głos. Już nigdy nie będę chodzić, ale przyjęłam motto życiowe „nie pójdę bo nie mogę, ale dojdę bo chcę”. Nie dam rady wyciągnąć dłoni licząc na datki, więc przygotowałam zbiór opowiadań, żeby odwdzięczyć się za wsparcie.

Czytając, pomagaj innym

http://autorzy365.pl/czytajac-pomagaj-innym_a6884