W życiu autorki od dawna obecny jest śpiew, malarstwo i literatura, i choć autorka skromnie mówi, że nie czuje się wybranką trzech muz, musimy przyznać, że nieczęsto spotyka się osoby obdarzone tak wieloma talentami.

Jak wspomniała w jednej z rozmów Aneta Skarzyński:

 Z ich strony odczuwam raczej ciepły dotyk, niż jakieś inne szczególne afekty. Prędzej to ja je sobie upodobałam, niż one mnie.

Pragnący poznać biogram autorki powinni wiedzieć, że Aneta Skarzyński jest absolwentką Akademii Muzycznej we Wrocławiu na Wydziale Wokalno-Aktorskim oraz Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu na Wydziale Wiedzy o Kulturze i Plastyki. Artystka ma także na swoim koncie kilkadziesiąt malarskich wystaw indywidualnych i zbiorowych. Pisanie to kolejny istotny obszar zainteresowań autorki, która w 2007 roku odważyła się wysłać pisane do szuflady teksty na międzynarodowy konkurs literacki. Od ówczesnej chwili minęło wiele lat, a autorka zdołała oddać w ręce czytelników kilka poczytnych pozycji.

Owszem rozśpiewana, promiennie uśmiechnięta autorka już trzykrotnie zabrała czytelników w podróż na: „Wyspy Naftalinowe”, „Wyspy Paprykarzowe”, i „Wyspy Pieprzowe”.

Każda z trzech książek oferuje masę niezapomnianych wrażeń i dobrej zabawy. Warto wiedzieć, że są to pozycje, w których spotkamy samą autorkę, która wspomina barwne dzieciństwo, okres dorastania i dorosłość. Pozycje przypadną do gustu dorosłym, młodzieży, a w przypadku „Wysp Naftalinowych” także dzieciom.

 „Wyspy Naftalinowe”, pozwolą nam poznać 8-letnią Anetę. Dziewczynkę niezwykle utalentowaną, która w wielu momentach zdaje się mieć nadmiar energii. Z uśmiechem na twarzy będziemy przyglądać się, jak bohaterka radzi sobie z obowiązkiem szkolnym, nauką gry na fortepianie, czy publicznymi występami. Oczywiście tak bliska znajomość gwarantuje, że nie ominą nas zabawne i emocjonujące momenty, które pojawia się choćby podczas świętowania 14-tych urodzin na cmentarzu.

„Wyspy Paprykarzowe” to kontynuacja przygód Anety. Bohaterka będzie musiała zmierzyć się z okresem dojrzewania, który jak wiemy bywa kłopotliwy. Może właśnie dlatego barwna osobowość Anety wymknie się z pod kontroli i wraz z trudnym do ujarzmienia temperamentem zapewni nam masę niezapomnianych wrażeń.

 „Wyspy Pieprzowe” to ostatnia, trzecia cześć przygód Anety. Tym razem powrócimy do rzeczywistości popieriesrojkowej. Aneta jako studentka zacznie poznawać uroki dorosłego życia i szybko przekona się, że wolność upaja, ale nigdy nie wolno zapomnieć o tym co najważniejsze… Po tę książkę powinni sięgnąć czytelnicy, którzy zapomnieli, czym jest prawdziwa radość.

Uwaga. Książki możemy czytać jako odrębne pozycję, ale wskazanym jest przeczytanie wszystkich po kolei.

Czytelnicy, którym spodobają się Wyspy, powinni wiedzieć, ze autorka zdradziła, iż:

Jeszcze są Iglicowe, które dopieszczam prozatorsko. Stanowią czwartą i ostatnią pozycję w ciągu wspomnianych Wysp. Niebawem wybieram się do krainy zwanej Violandią, a w przyszłości na planety z galaktyki Violinuriona. Chcecie powędrować ze mną?.

Po sukcesie literackim wspomnianych wyżej książek przygodowych nadszedł czas na kolejną propozycję, Tym razem do rąk czytelników trafia powieść przesycona sensacjami, aferami, zakulisowymi tajemnicami – nierzadko o kryminalnym lub erotycznym zabarwieniu, p. Świat postaci powszechnie znanych z historii sztuki, tym razem będziemy mogli poznawać w fantastycznej scenerii galaktyki Operiona.

Po tę książkę powinni sięgnąć wszyscy, którzy potrafią docenić dobrą zabawę, nie boja się przygód i odkrywania nieznanego.

Do lektury z pewnością zachęcają słowa autorki:

Podróż na Operiona dedykuję wszystkim razem i każdemu z osobna, bez żadnych ograniczeń wiekowych. Jednak szczególnie chętnie – anty-entuzjastom opery.