Literatura wspomnieniowa – historie ukryte w książkach
BIOGRAFIE I WSPOMNIENIA ⬇⬇⬇ https://www.psychoskok.pl/kategoria-produktu/biografie-i-autobiografie/
Ludzkie życie jest zlepkiem chwil. Momenty pełne szczęścia, zwykłe wydarzenia oraz bolesne cierpienia, budują osobowość. Dzięki pamięci wielokrotnie cofamy się w czasie. Wspomnienia to nasza furtka do przeszłości. Wielokrotnie możemy powracać do przeżytych momentów. Reminiscencje to dar, z którego korzystają wszyscy ludzie. Wiele osób stara się pozostawić po sobie ślad, zapisując poruszające momenty z życia. Pamiętniki, autobiografie to historie ukryte w książkach.
„Czym dla człowieka są wspomnienia? Potrafią nas ściągać w dół, kiedy wracają w postaci traumy, żalu czy wyrzutu. Ale też wzmacniać – jeśli przybierają postać pogodnej nostalgii. Wszystko zależy od tego, z jakim nastawieniem spoglądamy w przeszłość. I po co…”. – zwierciadło.pl
Literatura wspomnieniowa – historie ukryte w książkach. Lubiący czytać dobre kryminały, thrillery, dramaty, czy poruszające do łez powieści obyczajowe, powinni sięgnąć po literaturę wspomnieniową. Książki inspirowane prawdziwymi wydarzeniami skrywają wiele tajemnic. Dzięki temu poznamy wyjątkowych ludzi, niebywałe wydarzenia oraz miejsca. Efekt reminiscencji jest zjawiskiem występującym w pamięci autobiograficznej. Wspominając minione dzieje, możemy zdobywać wiedzę o sobie i innych. Należy pamiętać, że trudne, bolesne wspomnienia, trzeba omijać. Nie warto ponownie przeżywać ból i traumatyzować swój umysł. Historie ukryte w książkach potrafią dodać nadziei i zmotywować, by czerpać z życia to, co najlepsze.
„Paradoksalnie potrzebujemy przeszłości, aby żyło nam się lepiej w teraźniejszości. Wspomnienia uczą nas, a jednocześnie stają się odskocznią, upragnioną chwilą oddechu i ukojenia”. – odnova.net
Literatura wspomnieniowa pomoże nam pobudzić inteligencję emocjonalną. Poznając zwierzenia innych ludzi, rozbudzamy w sobie empatię. Ponadto, pamiętnikowa lektura rozbudza pragnienie opowiadania o samym sobie. Każdy człowiek ma do opowiedzenia ciekawą historię.
Co Ty chciałbyś powiedzieć innym? W jaki sposób powinni zapamiętać cię potomni?
Podobne pytania najczęściej pojawiają się wraz z wiekiem. Psychologowie dowodzą, że wspomnienia mają wiele funkcji. Pamięć autobiograficzna to bowiem zbiornik wiedzy o faktach i zdarzeniach osobistych.
„Jak się okazuje, najistotniejszą rolę w ich „wydobywaniu” z przepastnej głębi pamięci odgrywają towarzyszące zapamiętanym wydarzeniom biograficznym emocje, uczucia, nastroje. Dzięki nim potrafimy odpowiednio korzystać z własnych – utrwalonych i z pewnych powodów uznanych za ważne”. Przegląd Psychologiczny, 2007, tom 50, Nr 4, 385-400
Literatura wspomnieniowa uczy i bawi
Historie ukryte w książkach czas poznać. Należy pozwolić sobie na reminiscencje, ponieważ wspominanie pozytywnie wpływa na umysł. Pośród przedstawionych książek znalazł się np. „… ten Stary Człowiek”. Wspominaj i czytaj historie ukryte w książkach, ponieważ te lektury pozwalają określić siebie w rzeczywistości. Przecież według profesora Routledge „wspomnienia pozwalają nadać naszemu życiu sens i wartość”. Przekonaj się, jakie rozważania podejmują inni ludzie. Sprawdź, czy historie zapisane w książkach są dramatyczne, czy emanują optymizmem?
Literatura wspomnieniowa skłania do refleksji
To, co się zdarzyło, jest cenną nauką. Adam Wierzycki obrazowo opisał swoje doświadczenia. „Od Lwowa do RPA w 80… lat” to wyczyn dokonany przez autora. Wewnątrz tej książki znalazły się poruszające opowieści. Do łez wzruszają tragiczne losy rodziny, której przyszło egzystować w okupowanym Lwowie. Trzeba jednak było podążać dalej. Czas spokoju i nadziei nie trwał jednak długo, ponieważ nastała repatriacja ocalonych. Zawiłe losy zaczęły się jeszcze bardziej komplikować, kiedy trzeba było dostosować życie do rzeczywistości PRL – u. Retrospekcje dokonane przez Wierzyckiego skłaniają do zastanowienia. Wątek o lekarzu, który w wieku czterdziestu lat przeniósł swoją rodzinę na teren południowej Afryki, okazuje się bardzo ekscytujący. Spotkanie z nową kulturą przekształca ludzką codzienność.
„Powracająca myśl, życie, którego miało nie być, Gliwice – moje pierwsze wspomnienia dziecięcych lat, podróże małe i duże, miłość i medycyna”. – Od Lwowa do RPA w 80… lat. Adam Wierzycki
Wszyscy rodzimy się z wyrokiem śmierci
Trzeba wykorzystywać w pełni każdy moment. Pisarz Stanisław Smoleński spróbował „Zatrzymać czas”. Dzięki temu powstała poruszająca powieść. Walka z przeciwnościami losu zawsze wpływa na codzienność. W tej książce padły fundamentalne pytania. Jak żyć? Czy ślady przeszłości pozostawiają trwały ślad w umyśle? Jak zaleczyć traumy? Na te pytania odbiorcy spróbują odpowiedzieć w trakcie czytania. Ta książka ma zachować wspomnienia dla potomnych. Koło dramatów stanęły szczęśliwe zdarzenia. Smutek i ból będą łagodzić optymistyczne wątki. Smoleński obrazowo opisał skomplikowane tło historyczne. Ponownie będziemy mogli zrozumieć, jak na ludzką egzystencję wpływał czas wojny, okupacji oraz wyzwolenia. Historie ukazane w tej książce niosą ze sobą nadzieję.
„Autor nie boi się na końcu poddać krytyce obecnej rzeczywistości, rządzących i zmian w kraju. Pyta: „Quo vadis Ojczyzno?”.
Wspomnienia mają niebywałą siłę
To naturalne, że wraz z upływem lat ludzie zaczynają coraz więcej wspominać. „… ten Stary Człowiek” opowiada o przemijaniu. Stanisław Kuczkowski jest dojrzałym autorem, który wie, jak niebywałą siłę mają wspomnienia. Pisarz w niezwykły sposób mówi o sensie życia oraz poszukiwaniu wiary w Boga. Oczywiście ta powieść obyczajowa porusza motyw miłości oraz potrzebę pozostawienia po sobie śladu. Pisarz poprzez literacką fikcję inspirowaną minionymi momentami podkreśla wszystko, co ważne w ludzkim życiu. Fabuła została rozplanowana w ciekawy sposób. Narrator Krzysztof komentuje najważniejsze zdarzenia. Akcja w kluczowym momencie prowadzi do prezentacji postaci tytułowego Starego Człowieka, czyli Ryszarda. Dogłębne wspominki są motywowane przez tęskniącą za zmarłym mężem Magdalenę, aktorkę nazywaną kiedyś piękną Madzią. Warto sprawdzić, jakie drugie dno ukrywa ta powieść.
„Oczywiście! Zapiski Starego Człowieka to mały fragment moich i to z różnych okresów – notatek i wspomnień! Naturalnie – miałem możliwość te zapiski modyfikować, skracać, upraszczać…, ale pozostawały świadectwem ówczesnych przemyśleń i refleksji. Formalnie stały się tworami mojego wymyślonego bohatera – Starego Człowieka!”. – „… ten Stary Człowiek” Stanisław Kuczkowski
Psychologowie zalecają pielęgnowanie dobrych wspomnień przez minimum dwadzieścia minut dziennie. Codzienne czytanie książek również wykazuje prozdrowotne właściwości. To dlatego tak cenna jest literatura wspomnieniowa. Historie ukryte w książkach na podstawie trzech polecanych pozycji zostały przedstawione powyżej. Zachętą do reminiscencji będą również biografie oraz prawdziwe historie, a nawet reportaże.
