Na rynku wydawniczym jest tyle różnych rodzajów dreszczowców, ilu amatorów tego gatunku. Możemy lawirować pomiędzy półkami z książkami, przebierając między thrillerem psychologicznym, medycznym, kryminalnym czy komediowym. Gusta każdego fana zostaną zaspokojone. Wystarczy dogłębnie przeszukać asortymenty księgarń, bibliotek, antykwariatów.

Idąc za ciosem, należy podać przykład takiej powieści, która wywołuje kropelki potu na czole czytelnika, dreszcze na rękach, gęsią skórę na plecach i włosy stojące dęba na głowie. Każdy z nas od czasu do czasu potrzebuje napływu adrenaliny do krwi. Niekiedy historia jest tak wciągająca, przerażająca, zaskakująca, że krew, nawet przepełniona adrenaliną, zamarza.

Jedną z takich książek dostępnych dla nas, fanów powieści z dreszczykiem, jest „Lichwiarz”, autorstwa Tomasza Bartosiewicza. Autor fantastycznie balansuje na niezwykle cienkiej granicy horroru oraz kryminału, a charakterystyka elementów zawartych w historii klasyfikuje ją również do thrillerów.

Poznajemy Urszulę Białą, policjantkę, której zostaje przydzielona wyjątkowo trudna i nieprzyjemna sprawa, ponieważ co może być gorszego od śmierci nastolatki, niewinnego dziecka?

Kobieta staje na wysokości zadania i przyjmuje powierzone jej zadanie. Czytelnicy zostają automatycznie i bezwiednie wciągnięci w nieustającą akcję powieści i razem z grupą policjantów starają się rozwiązać zagadkę. Wszystko potoczyłoby się jak w każdym kryminale, gdyby nie fakt, że nastolatka, która panicznie bała się ostrzy, a zginęła, ześlizgując się ze zbocza i wpadając na drut kolczasty. To wyjątkowo okrutna śmierć, jednak czy na tym koniec? Śmierć dziewczyny rozpoczyna falę zagadkowych morderstw, a każde z nich okazuje się skrzętnie zaplanowane i poprowadzone od początku do końca przez wyjątkowo wynaturzonego człowieka.

Każdy z nas posiada w sobie strach. Boimy się najróżniejszych rzeczy, a ta powieść pokazuje, że to przerażenie może okazać się dla nas zabójcze. Lektura jest jak stroma zjeżdżalnia, czytelnik z kryminału wpada prosto w objęcia namnażających się bodźców, przerażających faktów, odrażających zdarzeń, które w końcu tworzą głęboki horror. Wszystko potęgowane jest pogłębiającą się psychozą głównej bohaterki, której jawa miesza się ze strasznymi snami. Najciekawszy w lekturze jest fakt pojawiającego się pytania, kłębiącego się w głowie czytelnika. Czy to naprawdę sprawka człowieka? A może to wynik umysłu głównej bohaterki?

Czytaj dalej

Thrillery, dreszczowce, to niezwykły gatunek, pozwalający podążać za tajemnicami, szukać okrutnych morderców, doznawać niepokojących wrażeń, a to wszystko w zaciszu naszego własnego domu.

Wciągający thriller psychologiczny, który trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony to „Miasteczko Pomroka„.

Tytułowa miejscowość ma mroczne oblicze. Spokój to jedynie początkowe, mylące wrażenie. Mieszkańcy owego zakątka są bowiem, ksenofobiczni, wierzący w zabobony i zdolni do linczu. Co gorsze w Pomroce natkniemy się na ślady zbrodni, pedofilii oraz dewiacyjne występki seksualne. Na tym przykładzie autor z głębił najciemniejsze ludzkie myśli i mroczne zakątki duszy. Jest to obszerna wielowątkowa powieść utkana nieprzewidywalnymi zwrotami akcji. Na pierwszy plan wysunie się zabójstwo 18- letniego mężczyzny. Prowadzone śledztwo ujawni także porwania licealistek. Przeżyją tylko dwie z nich. Ten thriller to również opowieść o miłości. Zrozumiemy, że gdy dwoje się kocha, to jedno nie może oczekiwać, że drugie się dla niego zmieni. To stwierdzenie wyjaśni się w trakcie poznawania losów śledczych z Wydziału Kryminalnego: Fabiana Krakowiaka i Kiry Mazur. Tych dwoje połączy więź, ale otwarte zakończenie pozwala dopowiedzieć sobie dalszą część tej ekscytującej opowieści o miłości.