Filozofia na co dzień
Czym bowiem jest filozofia, jeśli nie próbą odnalezienia sensu życia, sensu istnienia oraz próbą zdefiniowania ludzkiej tożsamości? Do tego właśnie sprowadzają się filozoficzne dysputy i rozważania – dotyczą one każdego z nas z osobna i wszystkich nas razem wziętych. Filozofia zdecydowanie jest czymś bardzo przydatnym na co dzień. I – co być może najważniejsze – filozofem nie muszą być jedynie starcy z siwymi brodami. Filozofem może być z powodzeniem każdy z nas.
KSIĄŻKI FILOZOFICZNE ➡➡➡ https://www.psychoskok.pl/kategoria-produktu/ksiazki-filozoficzne/
Lekturą bardzo dobrze potwierdzającą słuszność powyższego stwierdzenia jest książka pt. „Pod maską” autorstwa Adama Boronia. Pozycja ta przedstawia przemyślenia na temat współczesnego świata, a także obserwacje względem przejawianych przez ludzi, codziennych zachowań. Opisano w niej wartości, które są dla Adama Boronia w sposób kluczowy ważne i którymi kieruje się on w codziennym życiu. Autor w toku swych wywodów wyjaśnia stopniowo czytelnikowi, czym jest dla niego życie i co jest w nim jego zdaniem najważniejsze. Przywołuje przy tym istotne dla siebie wspomnienia, które w dużej mierze łączą się z refleksjami oraz z pewnymi poglądami, które prezentowane są przez autora w kolejnych rozdziałach.
„Książka ta ukazuje, jaki jestem naprawdę, jaki jestem pod maską, którą każdy z nas zasłania swoje prawdziwe ja, ponieważ boi się je pokazać” (Adam Boroń „Pod maską”)
Spostrzeżenia autora są niezwykle osobiste, ale dzięki temu dobrze ukazują – także z poniekąd filozoficznego punktu widzenia – istotę tego, co na co dzień jest udziałem wielu z nas. O czym mowa? Przede wszystkim o tym, że często chowamy się za własnymi maskami, co daje nam wprawdzie poczucie bezpieczeństwa, a jednak uniemożliwia nam to tak naprawdę pełne przeżywanie tego, co otrzymujemy od losu każdego dnia. Trzeba wielkiej odwagi żeby o tym opowiadać, a jeszcze większej, aby przemyśleć w gruncie rzeczy samego siebie i podjąć działania zmierzające ku temu, aby wspomnianą maskę ściągnąć z twarzy i docelowo odrzucić w kąt.
Rozważania dotyczące świata, codzienności i nas samych podejmuje także Beata Jusik w książce zatytułowanej „A co, jeśli? Pytania zmieniające Twój świat”. Tytułowe pytania mają w intencji autorki na celu zachęcić czytelnika do spojrzenia na swoje życie z nieco innej perspektywy. Znalezienie samych odpowiedzi nie jest tutaj priorytetem – Beacie Jusik chodzi bardziej o to, aby dzięki nabraniu dystansu móc ujrzeć i dostrzec schematy, według których podejmujemy ważne życiowo decyzje; to one bowiem w swej istocie i w swych konsekwencjach definiują nasze życie.
Każdego dnia podejmujemy mnóstwo decyzji, które w większym lub mniejszym stopniu mają wpływ na naszą codzienność, na nasze życie, ale także na życie naszych najbliższych (a także tych, których spotykamy podczas naszej życiowej wędrówki). Częstokroć przyjmujemy w tej kwestii punkt widzenia innych za nasz własny i staramy się postępować tak, aby udowodnić przed samym sobą słuszność własnych wyborów. Jednak bardzo często przyjmujemy również negatywne osądy innych wobec nas samych jako swoje i to powoduje, że sami siebie zamykamy w klatce, nie mogąc ruszyć dalej. Staje się to wszystko zatem w pewnym momencie dosyć toksyczne. Obce. Nie nasze… Może warto zacząć z tym walczyć i odzyskać samodzielność decyzyjną tak, aby stać się prawdziwym kowalem swojego losu?
„Chęć pozostania przeciętnym zamyka drzwi do bycia sobą.” (Beata Jusik „A co, jeśli? Pytania zmieniające Twój świat”)
Zaprezentowane w książce przemyślenia Beaty Jusik mają tak naprawdę na celu zainspirowanie czytelnika do otworzenia własnego umysłu na samego siebie. Według autorki książki tylko w ten sposób można nabrać do wszystkiego właściwego dystansu, a poprzez wsłuchanie się w siebie można zrozumieć, kim się jest, dzięki czemu w miarę stopniowego zwiększania poziomu pewności siebie zlikwidujemy ograniczające nas bariery.
„Budowanie wokół siebie murów skutkuje spotykaniem na swojej ścieżce ścian. Bycie przestrzenią bez murów skutkuje rozpuszczaniem ścian, na które natrafiamy.” (Beata Jusik „A co, jeśli? Pytania zmieniające Twój świat”)
Niezwykle silnie związaną z kwestiami filozoficznymi tematykę duchowości i jej roli w naszym codziennym życiu porusza Jacek Poncyliusz w książce „My Wieloświaty”. Są to tematy bardzo bliskie wielu z nas – Poncyliusz stawia w tej materii pytania dotyczące sensowności spraw duchowych oraz samej ich obecności w ludzkiej egzystencji.
„W Bogu żyjemy i on żyje w nas, w każdym z nas. Bóg nas potrzebuje tak samo, jak my jego. Nie istniejemy bez Boga tak jak jego nie ma bez nas. Wszyscy braćmi jesteśmy w Bogu Naszym Jedynym. Kochaj bliźniego swego jak siebie samego.” (Jacek Poncyliusz „My Wieloświaty”)
Dzięki książce Jacka Poncyliusza czytelnik wkracza w niezwykłą przestrzeń duchowości i filozofii. Zdajemy sobie dzięki lekturze sprawę z tego, ile pytań pozostaje w naszym życiu bez odpowiedzi. Publikacja skłania do głębokich refleksji, przemyśleń, a także nakierowuje nas na wiele spraw i pozwala poznać – być może pomocny – punkt widzenia autora na konkretne kwestie. Wszelkie nasze spostrzeżenia możemy porównać z jego poglądami i wnioskować w ten sposób na wielu dotyczących nas samych płaszczyznach.
„Co teraz? Mamy ponoć najmniejszą cząstkę w kosmosie. Co dalej? Próbujemy ją podzielić, ale się nie daje. Więc albo jeszcze nie mamy na to sposobu, albo naprawdę jest najmniejszy i nie znajdziemy metody na jego podział, rozszczepienie. Aż tu nagle… Co? Widzimy Wielki Wybuch, ponieważ tylko on być może jest jedynym, skutecznym i możliwym sposobem na podzielenie najmniejszego bytu w całym wszechświecie, oraz wydobywanie z niego największego bytu, czyli wszechświata.” (Jacek Poncyliusz „My Wieloświaty”)
„My Wieloświaty” to bardzo inteligentna, skłaniająca do przemyśleń w wielu obszarach lektura. Mało kto ma odwagę stawiać takie pytania, jak Jacek Poncyliusz. Czy tak zwana duchowość i religijność, jako części składowe naszego ludzkiego, materialnego świata, są nam nadal potrzebne, niezbędne, konieczne do pamiętania o nich a nawet hołdowania im? Czy religijność i duchowość mogły być złudzeniami zbiorowymi ludzkości przez tysiące lat? Bezwartościowymi złudzeniami? Szkodliwymi fantazjami? To odważne pytania, jednak zadawanie ich jest bardzo istotne, Poncyliusz próbuje bowiem dotrzeć dzięki nim do sedna naszej tożsamości. Do tego, kim tak naprawdę jesteśmy. Warto przemyśleć sobie te kwestie samemu po lekturze.
Temat duchowości i wewnętrznego przeżywania świata pod kątem filozoficznych rozważań kontynuowany jest w wielu innych lekturach – czyni to między innymi Tomasz Jurgiewicz w książce zatytułowanej „Geneza duszy”. Autor skupia się w niej na różnych sferach ludzkiej duchowości, jednak to zdecydowanie nie jest wszystko, co sama lektura ma odbiorcy do zaoferowania.
Podczas lektury czytelnik zostaje wtajemniczony w podstawy filozofii życiowej opartej na Nauce Teozofii i Filozofii Złotego Różokrzyża, ujętej w ramy Lectorium Rosicrucianum. Dla tych, którzy pasjonują się tematami filozoficznymi może być to okazja do poznania nowej, zaskakującej perspektywy względem otaczającego nas świata, natomiast dla tych, którzy nigdy nie mieli do czynienia z lekturą filozoficzną, może być to ciekawy początek fascynacji takim rodzajem książek. Tomasz Jurgiewicz przedstawia podstawowe tezy swojej postawy względem rzeczywistości, odwołując się zarówno ściśle do uczuć człowieka, do kwestii powiązanych z naturą, czy też do sfery duchowej i boskiej.
Tomasz Jurgiewicz poniekąd zmusza czytelnika w trakcie lektury do zastanowienia się nad przedstawioną tematyką, a także do dalszego zgłębienia danego zagadnienia w kontekście własnych, indywidualnych odczuć. ,,Geneza duszy” Tomasza Jurgiewicza to niezwykła lektura, podczas której czytelnik przenosi się do innego, mistycznego świata, którego mechanizm funkcjonowania stopniowo odkrywa wraz z każdą kolejną stroną. Jest to książka filozoficzna, niezwykła, której czytanie jest równoznaczne z podróżą w głąb niezwykłej rzeczywistości – z jednej strony pozornie oderwanej od człowieka, a zarazem bardzo mu bliskiej. Nie jest to z całą pewnością lektura łatwa. Jednak może ona okazać się cennym doświadczeniem – i to nie tylko z poziomu wrażeń po lekturze.
Filozofia – o czym, mam nadzieję, mogą przekonać powyższe książkowe przykłady – nie jest ani utopią, ani czymś kompletnie oderwanym od ludzi oraz od rzeczywistości. Wprost przeciwnie – filozofia pojmowana jako coś, co można stosować i praktykować na co dzień może być źródłem inspiracji, przemyśleń i wielu użytecznych wniosków, które możemy przekuć w czyn, stając się (być może?) w efekcie kimś lepszym niż w punkcie wyjścia.
ROZWAŻANIA FILOZOFICZNE – CO CZYTAĆ? ➡➡➡ https://www.psychoskok.pl/aktualnosci/rozwazania-filozoficzne-co-czytac/
Tak, myśl o samym rozmyślaniu może odstręczać… Sądzę jednak, że jest to wynikiem funkcjonującego i głęboko zakorzenionego stereotypu, zgodnie z którym filozoficzne rozważania są bezproduktywne. Autorzy pokroju Jurgiewicza, Poncyliusza, Jusik, czy Boronia skutecznie odkłamują ten krzywdzący względem filozofii obraz rzeczy. Jest ona bowiem w swej istocie czymś, co autentycznie może każdemu z nas pomóc – i to na bardzo wiele sposobów. Warto pamiętać o tym, że wcale nie trzeba „bawić” się w filozofa z podpartym podbródkiem, w pełnej ciszy kontemplacji, która ma trwać całymi godzinami – absolutnie nie. Wystarczy być otwartym na samego siebie. Wystarczy myśleć. Czuć. Lepiej samego siebie rozumieć. A wnioski prędzej czy później przyjdą – i z całą pewnością będą one użyteczne dla tego, kto je wyciągnie.
KSIĄŻKI FILOZOFICZNE ➡➡➡ https://www.psychoskok.pl/kategoria-produktu/ksiazki-filozoficzne/