Arno Giese w swojej książce Niewolnicy III Rzeszy z literą P porusza bardzo trudne tematy, dotyczące nie tylko obozów pracy i obozów koncentracyjnych utworzonych przez hitlerowców, ale również próbę rozliczenia się z przeszłością, tematy zadośćuczynienia i odszkodowań dla tych, którzy przeżyli to piekło i miejsc pamięci, będących tak ważnym elementem historii.

Jakże trudno dziś uwierzyć, że to wszystko, o czym wspominają ci, którzy przeżyli wojnę, okupację i tułaczkę po obozach, mogło wydarzyć się naprawdę… A jednak, zbrodnie przeciwko ludzkości – tak nazwano wydarzenia tamtych czasów… Jednak czy wszyscy, którzy dopuścili się tych niewyobrażalnych zbrodni zostali ukarani? Zapewne nie, bo częstokroć tylko mając w ręku karabin, a przed sobą bezbronnego człowieka, tylko wówczas, potrafili dowodzić swojej „odwagi”… A gdy pozbawiono ich ochrony pobratymców i wsparcia chorego systemu władzy, pochowali się w norach, nie mając odwagi stanąć twarzą w twarz ze swoimi ofiarami…

Jednak ofiary nie zamilkły… i nie milczą nadal. Tak wiele dokumentów, które obnażyły prawdziwą twarz Hitlera i jego współpracowników, wiele zeznań, opowieści, wspomnień. Tabele, liczby, a przede wszystkim mogiły, które w wielu przypadkach nawet nie zostały odnalezione… To wszystko opowiada historię tych czasów. Jednak to nie statystyki, choć liczby w nich ukazane są zatrważające, najbardziej trafiają do serc ludzkich…

Czytaj dalej

Zbrodnie niemieckie wobec narodu polskiego można z punktu widzenia sposobu wykonania podzielić na dwa rodzaje, na bezpośrednio wykonane, masowe mordy – i na zbrodnie wykonane pośrednio przez ustawowe stworzenie takich warunków życia, w których naród polski musiałby z konieczności zginąć. – prof. Karol Marian Pospieszalski

W niniejszej publikacji znalazło się wiele przedruków i tłumaczeń dokumentów, wiele wykazów i jakże ważnych z historycznego punktu widzenia aktów, ale tym, co wywołuje łzy wzruszenia są wspomnienia ludzi, którzy opowiadają własne historie. Tyle w nich emocji, uczuć, czasem strachu i bólu, a jednak bije od nich ciepło. Brak w nich nienawiści… jest tylko żal, smutek i ból, ale także nadzieja na lepsze jutro.

Niezwykle urzekająca i zaskakująca jest postawa starszej kobiety, która napisała list do przesiedleńców niemieckich, narzekających na złe warunki i traktowanie podczas wysiedlenia ich z terenów polskich. Nie mniej emocji wywołuje opowieść żołnierza z Westerplatte, który dziś mieszka na wprost żołnierza niemieckiego, służącego wówczas na okręcie ostrzeliwującym broniących Westerplatte. Ci ludzie naprawdę pokazują, co w życiu jest ważne… 

Przybliżono tu również sylwetki bestialskich kobiet, które współpracowały z Hitlerem, zaprezentowano dokumenty potwierdzające prawdziwe powody tak nieludzkiego traktowania Polaków, obnażające kłamstwa serwowane zarówno własnym pobratymcom, jak i światowej opinii publicznej, o rzekomych atakach ludności polskiej na III Rzeszę i działaniach mających tylko na celu ochronę przed agresorami polskimi. Podano liczby, które świadczą o nierównym traktowaniu ofiar III Rzeszy pochodzenia polskiego i innych narodowości, a także historie polskich dzieci, które miały podlegać całkowitemu zniemczeniu i wynarodowieniu poprzez zabieranie ich z polskich rodzin i pozbawianie kontaktu z polskością.

„Nigdy nie należy zapominać „skąd mój ród” – wywiad z Arno Giese

Jednak można znaleźć wśród tych opowieści również pozytywne aspekty i historie Niemców, którzy, pomimo reżimu hitlerowskiego, nadal pozostali ludźmi, i o których sami Polacy mówią, że traktowali ich dobrze, częstokroć narażając samych siebie na konsekwencje w przypadku, gdy władze dowiadywały się o ich działaniach niezgodnych z duchem hitleryzmu i rozporządzeniami, mającymi na celu całkowite upodlenie i zniszczenie wszystkich Polaków.

To książka, którą powinien przeczytać każdy młody człowiek, aby choćby spróbować poznać część historii swojego kraju i losów Polaków, którym przyszło żyć i walczyć w tamtych czasach.

Jednak jest to też doskonała pozycja dla tych, którzy dziś, z niewyobrażalnie bardziej błahych powodów, pielęgnują w sobie nienawiść do mieszkańców Niemiec… Może historie tych, którzy potrafili uporać się z uczuciem nienawiści, pomimo ogromu cierpień i bólu, jakiego doświadczyli przez III Rzeszę, pozwolą spojrzeć nieco inaczej na te sprawy, które wciąż można rozwiązać, budując relacje na zasadzie pamięci, zadośćuczynienia, prawdy, ale i przebaczenia, które pozwala pójść dalej…